Eğitim, enerji, sağlık gibi çeşitli kurumsal alanlarda,
Toplumsal serveti toplum adına koruma altına almalıyız!
Peki nedir bunun yöntemi?
"Halk Sektörleri"...

Tam bir Halk Sektörü olmasa da, 10 yıla yakın bir süredir Dome Hotel örneğindeki uygulamalar gibi...
Kıb-Tek de bir Halk Sektörü haline getirilebilir, Ercan da, Eğitim ve Sağlık kurumları da...

Siyasetçi, kendi bireysel ya da zümresel çıkarlarının siyaseti için, bu alanlarda siyaset kurumunun gücünü kullanamamalı; toplum adına belirlenen misyon, vizyon, strateji, program doğrultusunda ve mali açılardan denetim yapılmasını sağlamalıdır...

KAMUSAL VE SOSYAL ALANLARIN METALAŞTIRILMASI
Toplumun kalbine nüfuz eden perspektif bütünlüğü özerkleştirme ise,
Bu teorik anlayış ve disiplin içerisinde rakamsal öneriler sunulmalıdır...
Topluma;
"bu kurumlar zarar ediyor, o yüzden özelleştirmekten başka alternatif yok" diyerek,
Küreselleşmenin hazır teorik çerçevesini aktarmak ve bu faaliyetler içerisinde sözde toplumsal ve ekonomik kalkınma planları ortaya koymak,
İktisadi ve sosyal yapının neredeyse tüm dinamiklerini,
Sağlığı,
Eğitimi,
Sendikacılığı,
Ve hatta Siyaseti dahi metalaştırıp,
Alınıp–satılabilen bir pazara teslim etmek demektir...!

TÜKETİCİ FELSEFESİ TÜKETİYOR
Bugüne kadar uygulanan "paket fikirler dizisi" ve  "tüketici felsefesi", gerek politik sisteme, gerek üretime,, gerek esnaf ve zanaatkâra, gerek istihdama, gerekse de halkın yaşam standartlarına ne kazandırdı?

Bu yaklaşım;
İnsanlara iş ve aş,
Kendilerini gerçekleştirecek özgürlük, ve
Temel ihtiyaçlarını eşit oranda sağlayabildi mi?
Adalet anlayışımızı, hak ve iradenin kullanılmasını tesis edebildi mi?
Bizleri hukuk devleti anlayışına taşıyabildi mi?

MANTIK, AMAÇ VE ÖZSAYGI
Artık sol bir siyaset üretirken, kendimize ilk olarak sormamız gereken, bu program, yöntem ve mantığın "kimin mantığı?" olduğu sorusudur...
Başkalarının mantığı bizlerin verdiği hükümden ayrılsa bile,
Bu soruya verilecek cevap:
"Bizim mantığımız" olmak zorundadır!..

CTP, daha insanca bir yaşam için kendi ilke ve ideolojilerinin yanı sıra hayatta üç şeyi temel yönetici ve yönlendirici değer olarak kabul etmelidir:
MANTIK,
AMAÇ,
ÖZSAYGI...

Mantık bir mübadele aracıdır...
Amaç ise seçimdir...
Özsaygı da, duruşun ve kişiliğin övgüye lâyık olmasıdır...