KKTC kendi ayakları üzerinde durabilir mi?
Keşke durabilse…
On yıllardır imza edilen protokollerin hepsinde bu hedef vardır.
Ama sözde!..
Aslında Türkiye, tamamen kendi ayakları üzerinde durabilen bir KKTC istemiyor.
Belki niyet yazıldığı gibidir.
Ancak pratik tam tersidir.
Belki AKP iktidarının bir eseri değildir ama ‘KKTC projesi’ çökmüştür.
Siyaseten de…
Ekonomik açıdan da…

*  *  *

Sahi, nedir ‘KKTC projesi’?
1983’te ilan edilirken, bu devletin amacının ‘kalıcı taksim’den başka bir mesaj olmayacağı belliydi.
‘Tanınma’ olmayacağını herkes biliyordu.
Daha kötüsü, Kıbrıs Türk Federe Devleti’nin (KTFD) kullandığı kimi uluslararası imkanlar da yeni devlet sayesinde kaybedildi.
Kıbrıslı Türkler ‘ayrılıkçı’ pozisyona düştü.
2004 referandumuna kadar ‘adada çözüm istemeyen taraf Kıbrıslı Türklerdir’ algısı dünyaya hakimdi.
Türkiye dahi KKTC ilanından sonra Kıbrıslı Türklere spor ambargosu dahil birçok izole edici uygulamaya gitmek zorunda kaldı.
KKTC ile birlikte Kıbrıslı Türkler dünyadan koptu.
‘Mandıra’ diye tabir edilen bir toprak parçasında ‘biçare’ durumuna düştü.

*  *  *

Referandum sürecinde ve sonrasında Kıbrıslı Türkler ve Türkiye radikal siyasi değişiklikle dünyayı ilk kez yanına alabildi.
Ancak Kıbrıs Rum liderliğinin yanlış tutumu nedeniyle çözüme çok yaklaşılmışken adanın bölünmüşlüğü daha da belirgin hale geldi.
Kıbrıslı Türkler 2003’te geçişlerin başlamasıyla birlikte bireysel anlamda Kıbrıs Cumhuriyeti kaynaklı kimi haklara sahip oldu ama toplumsal açıdan bir kez daha dünyadan kopmaya başladı.
‘Gümrük Birliği’ndeki Türkiye, ticaret dahil birçok alanda KKTC’ye ‘uluslararası hukuk elverdiği kadar’ yakın durabiliyor.
Bırakın KKTC’yi tanıtmak gibi ham hayal bir girişim başlatmayı, Ankara uluslararası alanda Kıbrıs’la ilgili her konudan uzak durmak, Kıbrıslı Türkleri de diplomasi alanının dışında tutmak istiyor.
Nitekim Türkiye Cumhuriyeti ile Kıbrıs Cumhuriyeti en üst düzeylerde resmi toplantılar yapar noktaya geldiler.

*  *  *

Uluslararası platformda bunlar olup biterken, KKTC diğer yandan da süratle ‘Türkiye’nin bir vilayeti’ pozisyonuna geriliyor.
KKTC dünyadan koptukça Türkiye’ye bağımlılık ihtiyacı artıyor.
Ankara bu ilişkide artık çok da diplomatik davranmıyor.
Çok garip bir ‘ast-üst’ ilişkisi hüküm sürüyor.
Eskiden ‘protokole uymadınız, o yüzden şunu şunu yapmıyoruz’ denilirdi en azından…
Şimdi o dahi yok!..
Bakın, en yetkili ağızlar bile ‘Ankara’dan para neden gelmiyor?’ sorusuna net bir cevap veremiyor.
Nedeni çok açık: ‘KKTC projesi’ çöktü.
Bırakın dünyayı, Türkiye bile bu projeye inanmıyor.
Yerine ne koyacağız peki?
Asıl soru bu…
İki şık var bence…
Ya federasyon…
Ya entegrasyon…
Tercihiniz?