Tayfun Çağra

Mehmet Şah 24 yaşında Kıbrıslı bir genç.
Ailesi Limasollu, kendisi Girne’de doğmuş.
4 yaşında Kanada’ya gitmiş ailesiyle, orada okumuş, büyümüş…
Muhasebe okumuş, Kanada kültürü almış bir birey…
Dolayısıyla “çalıştığım firma çalışanlarına bazı sosyal sorumluluk projeleri veriyor, bazı hedefler belirliyor” dediğinde şaşırdım.
“Nasıl yani!” dedim, böyle bir şey duymadığım için…
Öyleymiş meğer…
Her çalışan bir sosyal sorumluluk programına katılıyor, ya bisiklet sürüyor, ya başka bir etkinliğe katılıyor, ya da Mehmet gibi Klimanjaro Dağı’na tırmanıyor.

KENDİ DUYARLILIĞI

Gerçi Mehmet Şah bu kez kendi seçimini, kendi isteğini yerine getirecek.
Tanzanya’da bulunan Klimanjaro’ya tırmanışın nedeni oralarda yaygın olan HIV virüsü… Yani AIDS.
Bu tırmanıştan 5000 dolar toplamayı düşünüyor. Çorbaya tuz katmak istiyor.
İsteyen http://slf.akaraisin.com/pledge/Participant/Home.aspx?seid=8579&mid=9&pid=1672774 adresine girip bağışını yapabiliyor ve bu projede onun da bir tutam tuzu oluyor.

Daha önce lisedeyken yine arkadaşlarıyla birlikte tırmanmış Klimanjaro’ya Mehmet… Demek ki tadı ayaklarının tabanında! kalmış ki bir kez daha önümüzdeki Pazar yani 6 Temmuz’da tırmanmaya başlayacak.
Klimanjaro tırmanışı iplerle, çivilerle değil, bildiğimiz yürüyüşle oluyor ama tırmanış 5 gün, iniş ise 2 gün sürüyor.

ARA NESİL YOK

Tırmanışın tadı ayaklarının tabanında kalmış! diyerek espri yaparken aslında Mehmet Şah’ı, oraların hayat biçimi, insanları etkilemiş. Oralarda artık ara nesil yok gibi… Çocuklar ve nene-dedeler çoğunlukta… Ara yaşlardaki insanların birçoğu ne yazık ki HIV virüsüne yenik düşmüşler.

İşte bu durum Mehmet Şah’ı Kanada’dan kalkıp Tanzanya’ya Klimanjaro’ya tekrar götürüyor. Biz de bu projeye katkıda bulunmak için sayfalarımızda yer veriyoruz. Tırmanıştan sonra bu kez tırmanış fotoğraflarını yayınlamayı umuyoruz ve Mehmet Şah’a iyi tırmanışlar diliyoruz.

Mehmet Şah kimdir?
24 yaşında…
Girne doğumlu…
Babası Limasol, annesi Piskobulu…
Mehmet 4 yaşındayken ailesiyle Kanada’ya gitmişler. 15-16 senedir her yıl Kıbrıs’a geliyorlar.
Kapılar açıldıktan sonra anne-babasının doğduğu yerlere gitmiş. Şimdi eskisi gibi çok sık gitmiyorlar.
Anne-babanın doğduğu yerlere gittiklerinde duygularını-tavırlarını anlıyor musun, bir anlam verebiliyor musun? diye soruyorum.
“Alıştım” diyor. “Kıbrıs’ı, Kıbrıslı’yı iyi anlıyorum çünkü kültürümüzü hiç kaybetmedik. Evde Kıbrıs kültürümüz, yemeklerimiz devam ediyor. Ben 4 arkadaşımla bir evde kalıyorum. Ben de onlara Kıbrıs yemeklerini yapıyorum. Onun için kültürümüze yabancı değilim.”