‘Türküm, doğruyum, çalışkanım!..’
Böyle başlardık, her sabah güne...
Halen böyle!..
Oysa ki biz, Kıbrıslı Türk olarak tanımlardık kendimizi..
İngiliz, Fransız, Rus da olabilirsiniz.
Ve yok da değil okullarımızda...
Ama onlar da her sabah ‘Türk’ olmak zorunda.
Üstelik ‘çağdaş eğitim sistemi’ içerisinde, böylesi bir ‘zorunluluk’ ırkçılık değil de ne?
Irkı, dili, dini, herkesin kendine...

***

Hem gördük ki zamanla, bu sözlerle büyüyen tüm kuşaklardan, “çalışkan” ya da “doğru” olmayan niceleri çıkabiliyor.
‘And’ içmek yetmiyor!..

***

Şimdi Türkiye’deki “DEMOKRATİK AÇILIM”la yeni bir adım atıldı, ‘ANDIMIZ’ kalktı!..
Peki Türkiye ile ortak müfredat uygulanan Kıbrıs’ın kuzeyinde ne olacak şimdi?
KÜLLİYE’yi getirenler, ANDI da götürecek mi acaba?
Ne demişti Erdoğan: Korkma!..

***

Eğitimden girmişken söze, Bakan Arabacıoğlu’nun samimiyeti ile az da olsa umutlandım..
“İlahiyat Koleji’nin açılışında, bu ülkenin Eğitim Bakanı olarak, orada kendimi YABANCI hissettim” dedi!..
Bir SORUNUN varlığını kabul etmek ve bunu yüksek sesle dile getirmek, önemli bir adımdır, ÇÖZÜM yolunda...

***

Bir kız çocuğunun fotoğrafı vardı, açılış gününden...
Uzun uzun baktım ekranda...
Kocaman gözlerine baktım...
Nasıl tatlı bir yüz...
Nasıl ‘mahcup’ bir bakış...
13, 14 yaşlarında...
Başı örtülü çocuğun...
Evet, o an, kendimi YABANCI hissettim, bir kez daha yaşadığım ülkeye...

***

Bu bir ‘AKP-UBP Projesi’ olabilir...
Ve evet, Türkiye ile ilişkilerin, işbirliğinin sürmesi önemlidir...
Bu demek değildir ki, Kıbrıs’ın sosyal yapısına, kültürüne, kimliğine, dahası ‘evrensel ve bilimsel’ değerlere uygun olmayan işler, AYNEN devam edecek.
Öyle olacak olsa, bu toplum, UBP’yi yeniden bağrına basar, sandıktan da birinci parti çıkarırdı...
“SORUN VAR” denmesi, ÇÖZÜM için kararlar alınacağının SİNYALİ olmalı...
Lafta kalmamalı...
Evet, doğru söylemiş zat-ı şahane...
KORKMA!..