‘Kamu’daki iş düzeninde tam bir ‘laçkalık’ hakim!.
İyi ki ‘siyaset yasağı’ var…
Bir de olmasa (!)
Elbette işini titizlikle, güler yüzle, disiplinle, şevkle, sorumlulukla yapan insanımızı tenzih ediyorum.
Ediyorum etmesine de, onların da bu yapı içerisinde başarılı olma şansı çok az.
***
Bu ‘sistem’ nasıl yaratıldı, uzun uzun anlatabiliriz, anlatırız da , ne fayda.
En ciddi sebebi partizanlık!.
Yani ‘hak etmedikleri’ bir işin başında oturan nice kalabalık.
Kendilerini ‘halkın’ değil ‘partilerin’ emrinde görenler var...
Ama dahası, “çalışsan da aynı çalışmasan da” yapısı içerisinde, “enayi” yerine geçmekten usanmış niceleri “koy ver gitsin” diyor artık.
***
Bu sistemde ‘ödül’ yok!..
Eğer ki ‘yükselme’yi bir ‘ödül’ sayarsak, ya “duygusal” bir yaklaşımla yapılıyor bu, “sırası gelmiş, fazla kurcalama” diyerek…
Eğrisine doğrusuna bakmadan.
Ya da hatır gönülle, yandaşlıkla…
Dahası ‘ceza’ yok!.
Hiç çalışma, taş taş üzerine koyma bu devlet yine ödüyor maaşını.
İşine saatinde gelmesen de veriyor, otursan da veriyor, gün boyu bilgisayarında oynasan da veriyor.
O durumda çalışan “enayi” oluyor ki, ne kadar dayanacak!..
***
Bir de “hastalık” konusu var.
Sanki “insan bedeni” pek çoğu için “yasadaki hasta izni sayısı”na göre ayarlanmış!.
Nasıl bir metabolizmaysa illa ki yasada kaç gün yazıyorsa, o kadar hasta oluyor…
***
“Üçlü kararnameler”e kızıyoruz ya “müşavir” yaratıyor diye…
Artık “müşavirler” sadece “üst kademe” yöneticileri değil ki!..
Her farklı iktidar döneminde birileri ya kenara çekiliyor - itiliyor, ya da “baltalıyor” her işi!..
***
Peki bu “laçkalık” nasıl düzelecek?
Çok zor!..
Ne zaman ki bir parti “kaybetmeyi” peşinen kabul edecek ve “ayırım” yapmadan yaptırım uygulayacak…
İşte ancak o zaman…
Çünkü bu “sistemi” elleyenin elini kırıyorlar anında...
***
Bir bir daha iki, yani!..
O da tartışmalı ya, ‘kazanılmış hak’sa ‘üç’ de olabilir icabında…