YENİDÜZEN Gazetesi’nin dünkü sayısında ‘Atatürk Stadı Tartan Pisti’nde yanıklar’ haberini gördüğüm zaman küfür ettim.
Lanet okudum.
Yapanlara, bunun olmasına zemin hazırlayanlara…
Yapıldığı günden itibaren, tartan pistin hakkını veremedik.
Ne koruduk, ne korumak için çaba sarf ettik.
Hakkını veremedik.
Bunlar yetmezmiş gibi, döndük yaktık, yırttık.
Sakızlar attık üzerine.
Konserler yaptık.
Çıkarlar uğruna.
Topuklu ayakkabılarla üzerinde defile misali gösteriler sunduk.
Yapılması gerekeni yapmadık.
Sporcu yetiştiremedik.
Sadece koştuk.
Ve övündük, tartanımız var bizim diye.
Hem de uluslar arası standartlarda…
Ölümüzün goca körü.
Yakın, yıkın, sonra tartanımız var diye övünün
Arif hocanın dediğinden.
Yapmak değil, korumaktır önemli cümlesinin bir anlamı da kalmadı.
Çünkü benim inancım kalmadı yöneticilere…