1915-1918 civarındaki yıllarda Fasula’dan Leymosun’a giderek bir Kıbrıslıtürk’le evlenen ve iki çocuk eden Kıbrıslırum’un torununun bize yazarak akrabalarını bulmamızı istemesi ve bu talebi geçtiğimiz günlerde yayınlamamız üzerine, okurlarımızın yardımlarıyla sözkonusu Kıbrıslırum’un Kıbrıslıtürk akrabalarını bularak aralarında temas kurmalarını sağlamaları için iletişim bilgilerini her iki tarafa da ilettik.

Sözkonusu Kıbrıslıtürk, kendisinin Kıbrıslırum olan ninesiyle ilgili bilgilere ancak birkaç yıl önce ulaştığını, bu konunun ailesi tarafından kendisinden gizlendiğini belirtti. Kıbrıslıtürk akrabalarını arayan Kıbrıslırum Dulla Hanım da, aynı şekilde, Kıbrıslıtürk akrabaları olduğu bilgisinin uzun süre ailesi tarafından kendilerinden gizlenmiş olduğuna dikkati çekti.

Sözkonusu Kıbrıslıtürk, kendisi küçükken yaşlı bir kadının evlerine gelip gittiğini ancak onun neneleri olduğunu bilmediklerini, bunun kendilerine söylenmediğini, onun herhangi bir insan gibi evlerine girip çıktığını aktardı. Birkaç yıl önce bu konuda bilgi edindiği zaman konuyu araştırmak istediğini ancak aile tarafından gizlenen bu bilginin kendisi tarafından araştırılacak olursa rahatsızlık yaratabileceğini düşünerek bundan vazgeçtiğini aktaran sözkonusu Kıbrıslıtürk, Kıbrıslırum akrabalarıyla gizlilik koşuluyla buluşmayı ailenin kabul etmiş olduğuna dikkati çekti.

Okurlarımızın yardımları sonucu bulduğumuz sözkonusu Kıbrıslıtürk aile, gizlilik koşuluyla, sözkonusu Kıbrıslırum aileyle önümüzdeki günlerde görüşmeyi kabul etti. Aile içerisinde farklı görüşler olması nedeniyle “gizlilik” konusunda hassasiyet gösteren Kıbrıslıtürk ailenin isteği üzerine, biz de onların kimlikleri hakkında herhangi bir şey yazmıyoruz.

Ancak bu aileyi bir araya getiriyor olmaktan, bu konuda okurlarımızın göstermiş olduğu hassasiyet ve bize yaptıkları yardımdan ötürü de çok mutluyuz…

Keşke Kıbrıs’ta “normal” bir atmosfer yaratılabilmiş olsaydı ve insanlar kendi akrabalarıyla buluşmaktan korkmasalardı… Ve bunu “gizlice” değil normal birer insan gibi yapabilselerdi…

Umarız o günler de bir gün bu topraklara hakim olacaktır…

Okurlarımızın yardımlarıyla albümlerin sahibi Omorfolu doktor bulundu…

Geçtiğimiz günlerde bu sayfalarda yayımlamış olduğumuz, Ali Üncü’nün bulmuş olduğu dört fotoğraf albümünün sahibini arayışı, bazı okurlarımızın yardımlarıyla olumlu bir noktaya ulaştı. Okurlarımızın yardımlarıyla albümlerin sahibi olan Omorfolo doktor bulundu ve önümüzdeki günlerde sözkonusu doktora bu albümleri Ali Üncü iade edecek.

Son derece insani bir harekette bulunan Ali Üncü’nün bu girişimi, sosyal medyada da büyük takdirle karşılandı.

Ali Üncü, sosyal medya sayfasında “Nihayet albüm sahiplerine Sevgül Uludağ'ın da köşesinde yer vermesiyle ulaştım. Kendileriyle irtibata geçip emanetleri teslim edeceğim” diye yazarken, onun bu davranışını takdirle karşılayanlar ise şöyle yazdılar:

“Çok duyarlı ve örnek alıncak bir davranış gösterdigin için seni tebrik ederim Ali. İnsan hayatı su gibi akıp geçiyor. Geriye baktığımız zaman geçmişten sadece Fotoğaflar kalıyor, anılar bile zamanla silinıyor hafızadan. Fotoğrafın önemi çok büyük. Ne mutlu Rum kardeşlerimize ki karşılarına senin gibi biri çıktı ve bu albümleri korudu…”

“Bu yaptığın,  cidden çok güzel bir davranış, eleştirilemeyecek tek şey belki de. İnsanı anılarına kavuşturmak... Belki çok acılı bir hikayesi vardır o dönemle ilgili bilemeyiz, umarım yoktur, kayıp vs. yaşamamıştır. Ama senin bunu vermen en azından varsa bazı önyargıları aşacaktır. Ben çok duygulandım…”

Biz de Ali Üncü’yü tekrardan bu insani davranışı nedeniyle kutlarken, bu konuda bize yardımcı olan Kıbrıslıtürk ve Kıbrıslırum okurlarımıza da sonsuz teşekkürler…

“Kıbrıslıtürkler nereye?”

Ulus Irkad

Güney Kıbrıs’ta faaliyet gösteren AKEL Komünist Partisi’nden son yapılan AB seçimlerinden sonra parlamenter seçilen Sayın Niyazi Kızılyürek, son derece etkili ve faydalı bir konferans düzenleyerek duyarlı Kıbrıslıtürkleri Lefkoşa’da Merit Otel’e davet etti. Cumartesi, 14 Aralık günü, havanın soğuk ve yağışlı olmasına rağmen, sabahın erken saatlerinde Mağusa’dan yola çıktım ve Lefkoşa’da da hava yağışlı olmasına rağmen yürüyerek, Merit Otel’e vardım. Saat 9.30’da konferansa katılacak olanlar otele doluşmaya başladı. Oraya yüz civarında aydın vatandaş geldi. Konu ana başlığı aslında tüm Kıbrıslıtürtkleri yakından ilgilendirmekteydi. Herkes son zamanlarda artık 1974 yılından beri devam etmekte olan nüfus yığılması ve seçimlerde de doldurulan nüfusun, daha ülkeyi bile tanımadan oy kullandırılmasına gına getirmişti. Aslında artık nüfus ithalinden dolayı Kıbrıslıtürklerin kaderi bırakın şimdi, 1974 yılından beri etki altındaydı ve burada yapılan seçimlerin bile ne kadar Kıbrıslıtürkleri temsil ettiği veya ne kadar kaderlerini belirlediğinden de şüphe etmeye başlandı. Sözümüz Türkiye’den gelip bu ülkeyi vatanı belleyen ve çözüm isteyen veya Türkiye’deki ilerici demokrat kesimler veya emek mücadelesi yapan kesimler değildir. Belli ki artık Kıbrıslıtürkler kendi ülkelerinde de azınlık durumuna düşürülmüştü. Böyle bir ülkede de seçimlerin ne kadar belirleyici olduğu şüpheliydi. İşte bu duygular içinde konferansa gidildi. Kaldı ki artık bilhassa AKP’nin Kıbrıslıtürkleri boşveren icraatları da Kıbrıslıtürk halkını bayağı rencide etmeye başlamıştı çünkü AKP Kuzey Kıbrıs’ı bir Türkiye ilçesi gibi kullanarak kendi parti binalarını bile burada açmaya başlamıştı.

Konferans Kıbrıslıtürklerin gelecek korkusunu veya telaşını da temsil ediyordu aslında. Konferansın ilk konuşmasını AKEL ileri gelenlerinden Tomazos Çelebis yaptı.Çelebis Kıbıslıtürklerin ayrı kimliğini görmezlikten gelen Türkiye’yi de eleştirdi. İki toplumun ortak kimliklerine değindi ve birleşmede siyasi irade vizyonunun öneminden bahsetti.

AB Parlamentosu üyesi Niyazi Kızılyürek, Kıbrıslıtürklerin statüsüz bir toplum olduğunu, bunun 1878 yılından beri devam ettiğini belirterek, Kıbrıs’ın Kuzeyi’ni Türkiye’nin, Güneyi’ni de Kıbrıslırumların yönettiğini söyledi. Kıbrıslıtürklere artık somut bir ütopya gerektiğini, Güneydeki Kıbrıslırumların paylaşımda isteksiz olduklarını, Kıbrıs’ın Kuzeyi’nde de Kuzey coğrafyasının kendisinde kalmasını isteyen elit grupların olduğunu konuşmasına ekledi. Elitler düzeyinde sorunu çözmenin zor olduğunu söyleyen Kızılyürek, aşağıdaki yurttaşlar olarak ortaklaşmak gerektiğini ve Kıbrıslıtürklerin tarihsel varlığının sona ermesinin Kıbrıslırumları da tehlikeye atacağını konuşmasında belirtti. Eğer Türkiye’de demokrasi tehlikeye girmişse bunun Kıbrıs’tan kaynaklandığını da söyledi.

Ekonomik Boyut panelinde konuşan Mine Yücel, siyasi, sosyal ve ekonomik politikaların sürdürülemez olduğunu belirtti. Fatma Güven ne kadar üretirsek üretelim, bunun ne kadar dağıldığının önemli olduğunu istatistiki verilerle açıklamaya çalıştı. Güney’in orta kesiminin Kuzey’deki orta kesimden daha da fakir, Güney’deki alt grubun bizdeki alt gruptan daha iyi durumda olduğunu istatistiki verilerle açıkladı. Ekonomist Mustafa Besim, mali bağımsızlığın önemi üzerinde durdu. Siyasi kararlılığın üzerinde durulmalıdır diye belirtti. Sertaç Sonar AKP’nin iktidara gelmesiyle koşulların değiştiğini, son ekonomik gelişmelerle sadece kamu çalışanlarının değil özel sektörün de sıkıntıya girdiğini konuşmasında belirtti. Kemer sıkma politikalarının seçmenin hoşuna gitmediğini, bu durumda sol hükümetin daha da yıprandığını belirtti.

Umut Bozkurt KKTC-TC arasındaki ilişkileri işlerken; ülkede sürdürülemeyen bir yapı olduğunu, alternatif bir ekonomik modele ihtiyaç duyulduğunu belirtti. Hasan sarpten İklimsel değişim ve doğaya verilen zararlara değindi. Betonlaşmayla yıkıma doğru gittiğimizi belirtti. Ülkemizde her bin kişiye 580 taşıt düştüğünü ve her yıl trafiğe 9 bin aracın çıktığını söyledi. Sarpten 2 ton hellim sattığımızı ve bunun yerine 3 ton demir aldığımızı, 3 ton portakal satıp 4 ton çimento aldığımızı da belirtti. “Tüm varlığımızı betona yatırıyoruz” dedi.

Şenel Elcil, Sosyal Boyut bölümünde kendimize özgü bir eğitim kuramadığımızı konuşmasında belirtti. Özel okullara devlet tarafından daha fazla yardım edildiğini ekledi. Kani Kanol, 1974 öncesi toplumun Türkleştirilmeye çalışıldığını,bunca kültürel saldırıdan sonra da 2004 sonrasında Türkiye’de İslami değerlerin gündeme geldiğini söyledi. Sami Özuslu Türkiye eleştirilince Türkiye düşmanlığı retoriğinin çalıştırıldığını belirtti. Mine Yücel giderek Basın ve İfade Özgürlüğü’nde insan haklarının çok az oranda gündeme geldiğini söyledi. Doğanın bir insan olarak algılanması ve onun da saygı görmesi gerektiğini belirtti. Öncel Polili İnsan Haklarını korumak devletin görevidir diye belirtti. Birbirimize karşı sorumluluklarımız vardır diye konuştu.

Siyasi Boyut panelinde Niyazi Kızılyürek çoğalmamız gerektiğini ve ittifaklarla, Batı Avrupa, Yunanistan ve Türkiye’ye kadar ilerici kesimlerle, kurulu statükolara karşı özgürlükçü ve emeğe,insana saygı noktasında mücadele eden kesimlerle işbirliğine girmemiz gerektiğini belirtti. Ali Dayıoğlu Dinsel akımların etkisini işlerken, Derya Beyatlı AB gelişmesini, Halil Paşa ise sol açıdan süreci değerlendirdi. Hayatın her alanında Kıbrıslıtürklerin ittifaklara ihtiyacı olduğunu belirtti. Yücel Vural federal devletin tüm organ ve kararlarına her iki toplumun etkin katılımının sağlanması üzerinde durdu. Çok partili bir toplumda siyasal partilerin yürütme organından dışlanması üzerinde konuştu.

14 Aralık, 2019 tarihinde Lefkoşa Merit Otel’de yapılan konferans sonrasında atölye bölümünde yapılan oturumlarda kararlar üretildi ve bu kararların Brüksel’e Sayın Niyazi Kızılyürek tarafından sunulacağı belirtildi. Bu konferansın oldukça faydalı olduğunu belirtebiliriz. Tabii ki bu tip toplantıların devamlılık arzetmesi talebiyle…

(YENİÇAĞ – Ulus IRKAD – 15.12.2019)