Stella Aciman

Sarayönü, Arasta, Bandabuliya, Büyükhan ve çevresi… Benim, Lefkoşa’da olma sebeplerimin başında gelir dersem abartmış olmam. Kıbrıslıların bu bölgeye layık gördüğü ilgisizliği anlayamıyorum dersem, yine abartmış olmam. Dereboyu’nun şık kafelerinde veya restoranlarında bir kahve içmektense, yemek yemektense, Büyükhan’ın arkasındaki küçük meydanda olan Lorenzo’ da oturup nefis bir parça havuçlu keki yemeyi; taze nane, kakule ve değişik baharatlarla yapılmış çayı yudumlamayı milyonca kez tercih ederim. Altı yıl içinde büyüyüp göğe ulaşmaya çabalayan ağacın altında otururken boş meydanı, hayalimde insanlarla doldururum… Kafelerden, restoranlardan gelen şen kahkahalar yüzümü gülümsetir, ruhumu okşar. Beynimin kıvrımlarında kemanın, gitarın, viyolonselin tınıları gezinir… Hayal bu ya! Ama bir gün… Eski Lefkoşa’nın, şimdilerde hüzne bürünmüş bu sokaklarının çocuk kahkahalarıyla şenleneceğine; Kıbrıslının, tarihin derinliklerinde geçmişlerini arayacağına ve sahip çıkacağına inanıyorum. Ve sizleri, Arasta’nın daracık bir sokağında tarihine, kültürüne inançla sahip çıkan bir gençle tanıştıracağım… Galeri Maya ve Ayça Akarcan

Kendinizi tanıtır mısınız?
1989 yılında Girne’de doğdum. Küçük yaşlardan itibaren sanata ilgim vardı. Ortaokuldan sonra bu ilgimi daha çok hissedince liseyi Anadolu Güzel Sanatlar Lisesi’nin resim bölümünde okudum. Sonra Yakındoğu Üniversitesi’nde plastik sanatlar eğitimi aldım. Babam mimardır ama güzel sanatlara meraklıdır ve çok güzel yağlıboya resimler yapar. Bana da ondan bulaştı herhalde.

Sonra…
Mezun olduktan birkaç yıl sonra sanatımı daha fazla yaymak, Kıbrıs kültürünü tanıtmak için iki hafta önce bu dükkânı açtım.

GÜNEYDEN GELENLER DAHA ÇOK

Müşterileriniz kimlerden oluşuyor?
Hemen hemen eşit diyebilirim. Güneyden gelenlerin yanı sıra Türkiye’den gelen turistler oluyor. Alman, İngiliz, İskoçyalı, İtalyan müşterilerim de var. Ama ürünlerime en fazla ilgiyi Güneyden gelenlerden görüyorum diyebilirim.

Peki, ilgiden, satışlardan memnun musunuz?
Henüz buralarda yeni olmama rağmen memnunum. Hiç olmayan, farklı ürünler yaptığım için ilgi var.

LİMASOL KİREMİTİ, GÖNYELİ TAŞI

Hangi malzemeyi kullanıyorsunuz?
Bunlar Limasol kiremiti… Kıbrıs’ın çok eski dönemlerinden beri evlerin damlarına konulan kiremitler ki, neredeyse kalmadı artık. Bir de Gönyeli taşı kullanıyorum. Önceleri kış döneminde Gönyeli’de kendiliğinden oluşan doğal taşlar… Zaman içinde taş işleyenler bu taşları alıp kesmeye başladılar. Üzerlerinde çok hafif bir parlaklık oluyor bu taşların.

Kiremitleri nereden buluyorsunuz?
Eski evlerin damlarını yenilemek isteyen insanlar kiremitleri atacakken ben alırım. Her biri 50-60 yıllık kiremitlerdir. Yani şu an çok değerli oldular. Şu an bulabiliyorum ama bir gün bitecekler. İşte o zaman ne yaparım henüz bilmiyorum. O yüzden her biri benim için çok değerli.

Genelde Kıbrıs’a ait resimleri yapıyorsunuz kiremitlerin üzerine…
Evet, çünkü bu benim kültürüm. Hepsi fotoğraflardan birebir yapılmıştır. Mesela eşeği Karpaz’a gittiğimde çekmiştim. Kiremitin üzerine de aynısını yaptım. Büyükhan, Bellapais… Hepsinin önce fotoğraflarını çektim ve sonra yaptım.

KÜLTÜRÜ YAYMAK

Ne tür boyalar kullanıyorsunuz?
Yağlı ve akrilik boya kullanıyorum.  Çalışma bittikten sonra ise cilalıyoruz ki, dış mekâna asılacaksa yağmurdan bozulmasın diye.

Hiç sergi açtınız mı, veya katıldınız mı?
İki yıl önce bir arkadaşımla birlikte, ‘Bir Varmış, Bir Yokmuş’ isimli kişisel bir sergi açmıştık. Onun dışında karma sergilere ve yarışmalara da katıldım. 

Gelecekle ilgili planlarınız var mı?
Şu an için buradayım… Kültürümü sanatımla yaymak istiyorum. Yurtdışında bir eğitim süreci olabilir zaman içinde. Maya, daha çok el yapımı, başka yerde bulunmayan değişik ürünlerle tanınsın istiyorum ve bunun için uğraş vereceğim.