Cansu Nazlı
[email protected]

“Devletin İdeolojik Aygıtları(DİA) ndan biri açıkça egemendir; öylesine gürültüsüz patırtısızdır ki! Okuldan söz ediyorum.
Tüm toplumsal sınıfların çocuklarını ana-okuldan başlayarak alır ve de ana-okulundan başlayarak yeni ya da eski yöntemlerle, yıllar boyunca çocuğun “etkiye en açık” dönem, aile DİA’sı ve öğrenimsel DİA arasında sıkıştığı yıllar boyunca, egemen ideolojiyle kaplanmış becerileri (Fransızca, aritmetik, tarih, fen bilgisi, edebiyat) ya da katıksız egemen ideolojiyi (ahlak, felsefe, yurttaşlık eğitimi) çocukların kafasına yerleştirir. On altı yaşına doğru bir yerlerde dev bir çocuk kütlesi, üretimin içine düşer: Bunlar işçiler ya da küçük köylülerdir. Öğrenim görebilecek gençliğin bir başka bölümü yoluna devam eder ve zar zor kısa bir yol daha aldıktan sonra, bir kıyıya yığılıp kalır ve küçük ve orta kadroları, beyaz yakalı işçileri, küçük ve orta devlet memurlarını, her türlü küçük-burjuva tabakaları oluşturur. Son bir bölümü zirveye ulaşır, ya aydınlara özgü yarı işsizliğe düşmek ya da “kolektif emekçinin aydınları” dışında,  sömürü görevlileri (kapitalistler, yöneticiler), baskı görevlileri (askerler, polisler, siyaset adamları, idareciler vb.) ve profesyonel ideologlar (çoğu inanmış “laik” kişiler olan her türlü papaz) olur çıkarlar.” L. Althusser, İdeoloji ve Devletin İdeolojik Aygıtları