Ezber bozmak mı istiyorsunuz?
O zaman dünyaya limanlarımızı açalım.
Hemen!

*  *  *

Otele değil turiste ihtiyacımız var, diyen Metin Münir'e katılıyorum.
Dünya kadar otel yapıldı, çoğu boş!
Hatta umudunu yitirmiş ve terk edilmiş “döküntü otellerimiz” de var.

*  *  *

Dikenli teller ardında çürüttüğümüz, şimdi de üzerinden politika pişirdiğimiz Maraş'ı “açacağız” dedik ya!
"Yasal mülk sahiplerine devredeceğiz” diyorsunuz.
Öyleyse bırakınız da bunu Birleşmiş Milletler yapsın!
Maraş'ı Birleşmiş Milletler gözetiminde yasal sahiplerine devretmek, bunun karşılığında da limanları açmak için “masaya gelir gibi” olan teklifi yeniden gündeme getirelim.

Hayatı değiştirmek istiyorsak gerçekten…
Çünkü “devletçilik oyunları” ile battık gerçekten!

*  *  *

Avrupa Birliği gözetiminde niye açılmasın Ercan!
Yeni bir “uluslararası havaalanı” niye olmasın, birlikte, yeniden…
Toplumlar arasındaki çatışmalı günlerde dahi ortak havaalanı vardı bu coğrafyada…
Şimdi çatışma yok, bal gibi olur.

*  *  *

Dünyaya açılmak için gerçekten tanınan bir limana ihtiyacımız var.

Başarı öyküsüne ihtiyacımız var, adaya dair.
Ne paramız kaldı, ne haysiyetimiz!
Yitirdik elde avuçta ne varsa…
Yeni hedefler “içe kapanmak” değil “dünyaya açılmak” üzerine yapılırsa eğer anlamlıdır.

Meydan okuyarak değil, kucak açarak.
Çatışarak değil uzlaşarak.

*  *  *

Böyle giderse “üniversiteler ülkesi” projesi de çökecek ve geriye tek umut turizm kalacak.
Üniversiteler meselesi iyice raydan çıktı ne yazık, “öğrenci izni” giderek “çalışma izni” yerini alıyor yarı yurdumda…
“Kaçak işçi”ye dönüşüyor “öğrenci.”
Çünkü üniversiteleri “darphane”, öğrencileri de “banknot” görenlerin sayısı tırmanıyor.
Akademik yapısı, yeterliliği, kurumsallığı, eğitim kalitesi, örgütlülüğü güçlü birkaç kurum dışında üniversite görümlü yapılar yeni bir sosyal patlamaya yol açıyorlar.

*  *  *

Ada tabutuna yeni bir çivi çakılıyor her gün…
Düşmanlık, nefret, hınç üzerinden bir gelecek yok!
Öyle “ayrı gayrı” olacak iş değil bu.
İllaki ezber bozacaksak tümüyle değiştirmemiz gerekiyor bakış açımızı…
Evet, harika bir seçenek, Maraş’ı Birleşmiş Milletler’e devretmek karşılığında, limanlarımızı dünyaya açmak…
Belki ilk adımıdır yeni bir uzlaşmanın, kim bilir…