Hükümetin “azınlık” olduğunu unutan bir Başbakan var.
Kendini sık sık geçmiş hükümetlerle kıyaslıyor, bağımsız vekilleri mülkiyetine yazıyor, partisinden istifa edenle pazarlığa oturuyor.
Meclis’i toplamaktan aciz ama illaki koltuğunu korumak istiyor.
“Çoğunluk” olsa bile “hukuk” diye bir sınır olduğunu hiç getirmiyor aklına!
Aristo’nun “Adalet önce devletten gelir; çünkü hukuk, devletin toplumsal düzenidir” sözüne inanmıyor.

***

Hükümet dökülüyor ama seçim düşünmüyor.
Çünkü daha "atanacak" çok isim var.
Memnun edilecek pek çok partili bekliyor sırada…
Henüz söz verilmiş ama bağlanmamış ihaleler, onaylanmamış krediler, dağıtılmamış yurttaşlıklar var.
En önemlisi de “Kurultay” var yakında!

***

Bir parti, bir ülkenin yüzünü, gözünü dağıtıyor.
“Dağ başını duman almış” dışında ne vizyon var ortada, ne öngörü…
“Reis” gelecek yine ve “ya ya ya şa şa şa” şenlenecek ortalık!
Üzeri örtülecek iradesizliğin!
Seçim ertelendikçe ertelenecek ve hayatımız daha da yozlaşacak, kirlenecek, sıradanlaşacak.

***

Bir de Anayasa var tabii…
“Devlet” diyorlar da öyle tok bir ses çıkıyor ki gerçeğinden fazla yer tutuyor.
O devletin anayasasını çiğniyorlar sonra!
Makam hırslarına paspas oluyor devlet…
Ada yarısını Türkiye’ye bağlamak eğilimli bu hükümet, sanırım, ana karanın “hukuk devletinden uzaklaşma” özelliğine öykünüyor.

***

Demokrasinin en temel değerlerini yitiriyoruz gün be gün…
İradesiz ve iktidarsız bir dönemde siyasetle birlikte toplum da sürükleniyor.
Güvensizlik iyice zirvede…
Kendi insanında aidiyet oluşturmayan ve inandırıcılığı olmayan bir devletin dünyada kabulünü bekliyoruz.

***

Meclis’te gerçekten de kendini toplumuna adamış, eğitimi ve bilgisiyle bu ülkeyi ileriye taşıyacak kapasiteye sahip milletvekilleri için üzülüyorum.
Yasa, gelenek, usul, hukuk, adalet, çoğulculuk, demokrasi için çırpınıyorlar.
Nafile!
Gözü bireyci hırslarla körelmiş, değerlerini yitirmiş, siyasi haysiyetten uzaklaşmış bir grup var.
Meclis giderek yitiriyor saygınlığını ne yazık…
Kimi ‘vekillerin’ temsil ettiği portre sıradanlığı ve riyakarlığı anlatıyor.
Bir de cehaleti…