Öylesine çok “kirimiz” var ki!
Hani “neresinden tutsanız elinizde kalıyor” misali...
Çamur deryası parmaklarımız, ne yapsak.
- “Bu attığın adım yasa dışı...”
- “Bu davranışın etik değil...”
- “Bu ayıp” dediğiniz herkes, size onlarca farklı farklı “beter” örnek sıralıyor...
Ve böylece aklanıyor (!)

*  *  *

İki fotoğraf, yan yana...
Biri Girne’de...
4 kat izinle 7’nci kata çıkılmış!
Kimse dokunmuyor...
Diğeri, Karpaz’da.
İzinsiz kulübeler!
Birine “seyirci” devlet, diğerinde “mührü” basıyor...

*  *  *

Yanlış yanlışı örtmemeli!
Yani, Girne’deki aymazlık, Karpaz’ı masumlaştırmıyor...
Bir haksızlık, ötekini haklı yapmıyor...
O güzelim kumsalda fırsatçılıkla, başıboşlukla, siyasi istismarla çoğalan kaçak binalar onaylanamaz.
Evet, yıkılmalıdır...
Ama diğerlerine ‘ses’ edilmeyince, insanın aklına korkutucu senaryolar geliyor!
Acaba tertemiz peşkeş çekilsin diye mi, telaşla üzerine gidiliyor?

*  *  *

Adalet yoksa “kaos” olur...
Kıbrıs’ın kuzeyi de bu nedenle “kaos” yerine dönüşmüştür zaten...
O nedenle Karpaz’daki yıkım yetmez...
Yıkılması gereken, bu yalan düzendir...
Bu düzenin kemirgenleridir, defolup gitmesi gereken...
Yargılanmalıdır her biri, ayrımsız...
Ne isterse olsun rengi, rozeti, ismi!
Ve Girne’de “kaçak yapı”ya karşı sessiz kalmamalıdır hukuk, siyaset...

*  *  *

Adalet için söylenmiş bin bir söz var.
Ada yarısını anlatan en güzeli, benim için hiç değişmez...
“Adaletsiz bir ülke, mezbahadan başka bir şey değildir...”

*  *  *

O nedenledir ki, her koşulda, kendini hem “haklı” hem de “mağdur” görür nicesi...
Onca yanlışa, usulsüzlüğe, kirliliğe, çirkinliğe, üretimsizliğe, keyfiliğe rağmen...
Mezbaha kendini üretir ha bire !
Kendi çirkinliklerini...