Sevgili öğretmenim, sanatçı Özden Selenge’nin kurduğu o cümleyi hiç unutmuyorum:
“Çekirdeksiz ekşi kuruyacağında çekirdeklenir!”
Bir televizyon programında söylemişti bunu Özden Hocanım...
Tam da ‘toplumsal varoluş mitingleri’nin olduğu dönemdi.
TC-KKTC ekonomik protokolüne karşı çıkan onbinlerce insanın ayağa kalktığı, meydanları doldurduğu günler...
Kanal SİM’de sanatçı gözüyle değerlendiriyorduk olup bitenleri...
Özden Selenge’nin söylediklerinden sonra birşey anlatmaya gerek kalmamıştı.
‘Yok olma’ sendromu yaşayan bir topluma verilecek en güzel ders o sözlerde saklıydı.
Çekirdeksiz ekşi kuruyacağında çekirdeklenir!
O kadar...
**
Kıbrıs Türk Toplumu ‘yok olma’ korkusunu hep yaşadı...
Omsanlı döneminde de, İngiliz Komoni devrinde de, EOKA’nın ve TMT’nin iktidar olduğu dönemde de...
Ve ne acıdır ki 1974’ten sonra da!..
O ‘yok oluyoruz’ kaygısı hiç bitmedi.
Bugün de devam ediyor.
Kulağınınızı kapatır, gözünüzü kapatır, ağzınızı kapatırsanız eğer ‘üç maymun’u oynamış olursunuz.
O zaman ‘yok olma’ kaygısını görmez, duymaz, söylemezsiniz.
Ama orada duruyor işte. Korkuyor insanımız, ‘yok olacağız’ diye...
Kültürümüzle, nüfusumuzla, sermayemizle, tarihimizle, benliğimiz ve kimliğimizle...
Topyekun!..
Bu kaygı hep var olmaya devam ediyor, ama ‘çekirdeksiz ekşi ağacı’nın mucizevi mesajında gizlenen mücadele ruhu da aynı şekilde orada, dipdiri duruyor.
**
Bundan 23 yıl önce, dünyadan çok erken göç etti Naci Talat Usar...
‘Mücadele’, hele ‘toplumsal varoluş’ mücadelesi dendi mi, akla gelen ilk isimlerden biridir o...
1970’li yıllardan, yani BEY Yönetimi’nin hüküm sürdüğü dönemden itibaren Kıbrıs Türk sol hareketinin hem ideolojik, hem de pratik anlamda liderlerinden biri olmasının ötesinde Naci Talat başlı başına bir ‘sembol’dür.
Kısacık ömründe yaptıkları, yazdıkları, söyledikleri, ilişkileri ve durşuyla Naci Talat bugün bile barış, sosyal adalet, toplumsal varoluş mücadelesinin moral motivasyon kaynağıdır.
Sadece onu fiziken tanıma fırsatı bulanlar için değil, hiç görmeyen, tanımayanlar için de bir ‘idol’dür Naci Talat...
‘Çekirdeksiz ekşi’ sözüne benzer çok sözü olduğu bilinir, ‘toplumsal varoluş’ mücadelesine güç katan... Karpaz’ın yabani otlarına benzetirdi mesela, yok edilmek istenen mücadele ruhunu...
İnanılmaz baskılara karşı direnebilmenin yolu bilgiden, örgütlülükten ve inançtan geçiyordu.
O ağaç hala çiçek açıyor, meyveye duruyor, gün gele çekirdek verip türünün devamını sağlıyorsa, sebebi bu olmalı...