Gürkan Gökaşan

Geçtiğimiz günlerde, bir gün Dünya Hayvanları Koruma Günü olduğunu öğrendim. Açıkçası böyle bir gün olduğunu ve ne gün olduğuyla ilgili bir bilgim yoktu, aydınlandım (!) Böyle bir güne ihtiyacımız var mı? Evet. Farkındalık yaratacaksa katılıyorum. Yoksa aynı tas, aynı hamamsa herşey; bence hiç gereği yok! Bir insan, bir birey; ne yapması gerektiği ve ne yapmaması gerektiğini ya aileden öğrenir, ya da toplumda bir şekilde buna alışarak zamanla öğrenebilir diye düşünüyorum. Ha, diyelim öğrenme güçlüğü yaşıyor (ısrarla)… O zaman ne yapmak lazım?

Profilimi kedili fotoğraf yaptım, oldu mu?

Bir yandan diyorum, hayvanlarla ilgili bu ince davranışlarımızı keşke ‘Bissi’de okuyabilse ve anlayabilse mesela… Ya da, Rex; pazar sabahı gidip bu dergiyi alabilse keşke… diye düşünüyorum. Sonra diyorum, hayvan onlar! İnsan gibi düşünme, okuma ve yazma yetenekleri yok. Bu belki de onlar adına iyi birşeydir. Biz düşünüyoruz da noluyor?! Hangi köpek yalan söyler? Ya da hangi kedi bir savaşa neden olabilir?... Hangi mişaro, diğerinin hakkını yiyebilir? “Ben, bugün facebook profilimi kedili fotoğraf yaptım, oldu mu?..” Oldu bak da!

Dikkat, insan çıkabilir!

Bir köpek; sana ne kadar zarar verebilir? Ya da nasıl zarar verebilir? Isıracak en fazla! O da, kendi için tehdit oluşturduğun için belki. Ya da kötü bir sahibi olduğu için. İhtiyacı olan eğitimden yoksun kaldığı için. Aslına bakarsan sorun Rex’de değil, sahibinde! Rex, az köpek değilsin ha! İyi ki köpeksin hatta! İnsan olmaya çalışma, tamam? Sen böyle köpek gibi havla ve insan gibi düşünme. İnsanlar, üzerinde düşünülecek canlılar değil o kadar da!.. Kemik değil mi o?..

Tanrı tüm hayvanları insanlıktan korusun!