“Ne İsa’ya ne Musa’ya yaranamadım” sözü yanlıştır.
“Dünya ne sana ne bana kalmaz” sözünün yanlış olduğu gibi.
Türkçe açısından söyledim.
Ne-Ne bağlacı olumsuzdur.
O nedenle sonu olumlu biter.
“Ne İsa’ya Ne Musa’ya yarandım.”
“Dünya ne sana ne de bana kalır.”

*  *  *

Kıbrıs’ın yaşı geçmiş sorununa karşı şu cümle “kurtarıcı” olmuştur:
“Ne Kıbrıs Cumhuriyeti’ne yama,
ne de Türkiye’ye vilayet.”
Bunu “Ne Rum’a yama ne Türk’e vilayet” tonunda söyleyenler de var.
Fazlaca “etnik” kokar.

*  *  *

Ne yama, ne vilayet.
Evet!
Kıbrıslı Türkler açısından manzara gerçekten de böyledir.
Önemli bir çoğunluk, Kıbrıslı Rumlar’ın yönettiği bir devletin yaması olmak istemez.
Yine önemli bir çoğunluk, Türkiye’nin vilayeti olmaya da karşı çıkar.
O nedenle “ne ne”nin “sihri” ortada üçüncü bir seçeneğin olmasıdır.
O seçenek “federal devlet”tir.
Niye?
Çünkü siyasi eşittir.
Çünkü “toprak ve mülkiyet” sorununu ortak bir uzlaşı ile çözer.
“Biz ayrı devletimizi kurarız” derseniz eğer...
O durumda size “kendi toprağında kur” derler (!)

*  *  *

Peki eğer o “sihirli formül” ortadan kalkarsa ne olur?
İşte o zaman iki seçenek kalır önünüzde...
“Ne Ne” devreden çıkar.
“Ya Ya” oyuna girer.

*  *  *

Ya Kıbrıs Cumhuriyeti’ne yama...
Ya da Türkiye’ye vilayet...

*  *  *

Ne acıdır ki aşkla ya da nefretle sürüklendiğimiz yer burasıdır.
“Ne yama ne vilayet” üzerinden slogan atmak pek bir kolaydır.
Peki seçenek “ya yama ya vilayet” olursa eğer...
“İkisinden biri” kalırsa önünüzde!
Ne yaparsınız sahi o zaman?
Ne der, nereye gider, ne eylersiniz!