Levent Özdağ

İhsan Ilgaz, Lefkoşa’da İngiliz Elçiliği hizasında “Friends Cafe” ismi ile yemek sektöründe çalışan bir esnaf. Daha önce göç ettiği ülkesine 2011 yılında tekrar dönerek iş yapmaya çalışan İhsan Ilgaz Kıbrıs’ta olduğu için mutlu…

• Bir esnafın gün içinde yaşadığı duygular nasıldır?
• “Çok güzel bir duygudur. Devamlı insanlardan güzel tepkiler almak mutlu edici oluyor. İnsanlarla uğraşmak güzel ve hizmet vermek gerçekten güzel bir şey. Yaptığımız işin karşılığını almak daha çok mutlu eder. Sabahın erken saatlerinde buraya geliyoruz ve müşterilerimizi bekliyoruz. Sabah ve öğlen yemeği olarak iki kez yoğun oluyoruz.”

• Londra’da ne iş yapıyordunuz?
• “Yine böyle bir iş yapardım. Eşim bu işi yapardı ilk ben de dekor işi yapardım. Sonra Kıbrıs’a gelip bu sektörde çalışmaya başladık. 2003’te gittim İngiltere’ye, 2011 yılında geri döndüm.”

“ŞİKÂYETİM DEVLET DAİRELERİNDEN”

• Kıbrıs’a dönme planı nasıl oluştu?
• “Plan yoktu, kardeşimin nişanı için Kıbrıs’a geldik tatil için, öyle gelişti. Şu anki iş yerime sandüviç yemek için geldik, duyduk ki satılıktır eşim de aklımı çelince burayı aldık. 6 ay içinde Londra’dan Kıbrıs’a kesin dönüş yaptık. 5 yıldır buradayız memnunum hayatımdan. Tek şikâyetçi olduğum konu devlet dairelerinden usandık. Bir işi yapmaya çalışırız olmaz, bir prosedür karmaşası var. Her gün bir sorun çıkar karşımıza… Şimdi sağlık karnesi için hastaneye gitme zorunluluğu var, dükkânı kapat git diyorlar. Ama kaybım ne olacak.”

• İngiltere ile Kıbrıs arasında aynı sektörde ne gibi farklar var?
• “Kıbrıs’ta çok zorluğu var. Çünkü Londra’da paket servis diye bir şey yoktur. Orada direkt raflara konur ve gelip alırlar. Kıbrıs’ta mecburuz insanlara o hizmeti vermeye. Yarım saat gecikirsen laf yersin, sıkıntılı yani.”

• Yetki sahibi olsanız esnaflar için ne değiştirirdiniz?
• “En basiti küçük esnaflardan 3 ile 4 sene vergi almazdım. Çünkü bu tarz işletmeler devletten bir şey talep etmiyor. Daha dükkânı açarken ensemizde vergi yükünü hissediyoruz. Zaten yatırım yapıyoruz ve o yatırımı yükünü azaltana kadar serbest kalması lazım. Belli bir zaman sonra otomatik şekilde vergi verilir. En doğal bir şey bir insanın devletine vergi vermesi. Ama belli bir zaman sonra. İngiltere’de mesela dükkânı açtım 2 yıl sonra vergi vermeye başladım. Bir de orada vaktimizi çalmazlar her şey mektup yoluyla hallederiz. Mesela geçen gün sigortalara gittim 14’e kadarmış vezne 14:05’de gittim bir imzayı atmadılar yarın gel dediler. Ama 15:30’a kadar mesai var nasıl olur böyle bir şey.”

“EŞİM TEKRAR GİTMEYİ DÜŞÜNÜYOR”

• En mutlu olduğunu gün nedir?
• “En mutlu olduğumuz gün iş yaptığımız gündür. Ekmeklerin bittiği gündür. O gün mutluyum çünkü sabahtan açarım belli bir giderim oluşur, o anda o yüzden iş oldu mu mutlu olurum. Esnafın en mutlu olduğu gün işlediği gündür.”

• Hayalinizdeki ülkede mi yaşıyorsunuz?
• “Tekrar göç etme olayı olabilir. Eşim tekrar istiyor gitsin. Ama şu an ne yapacağımı ben de bilmiyorum. Eşim insanlarla iletişimde sıkıntı yaşıyor.”

• Esnaflık hayatınız size neler kazandırdı?
• “Bu sektörde 14 senedir varım. İşimin sevdiğim yönü insanlarla bire bir iletişime girmek. Her şeyden haberdar olmak da güzel. Şikâyetim yok, mesela herkes işlerken biz 4 gibi evde oluruz tabii sabah erken açılır burası. Bu işten dolayı evimi, arabamı aldım, tatillerimi yaptım. Güzel şeyler verdi. İnsanların karakterlerini  iyi veya kötü yönde tanıma fırsatım oldu.”