Ulaş Gökçe

Pek çoğu iyi biliyor ne olduğunu. Mağusalı biliyor, bilen çok Lefkoşalı, Baflı, Leymosunlu, Girneli, Lefkeli var. Hala bilmeyen de var. Yeniden anlatalım Bağımsız Mağusa Cumhuriyeti nedir.

Bazıları Mağusa’da ayrı bir devlet kurmak istediğimizi düşünüyor.

Bazıları Mağusa’da ayrı bir devlet kurmak istemediğimizi düşünüyor.

Bir devlet mi bu? Bir şehir mi bu? Bir belediye mi bu? Kim vatandaş olabilir? Kim vatandaş olamaz? Bu bir ütopya mı? Bu sol mu, yoksa sağ bir hayal mi? Ayrılıkçılık mıdır Mağusa Cumhuriyeti?

SON HAYAL

Çok hayalimiz vardı. Neredeyse hiçbiri gerçekleşmedi. Saçımızda siyah kalmadı, mahallenin çocukları evlenip çocuk sahibi oldu. Hayatımız sona ermek üzere. Bir ömür geçti. Hayallerimiz vardı. Hiçbiri gerçekleşmedi neredeyse. Bağımsız Mağusa hayallerimiz için umuttur. Umudu beslediğimiz hayalimizdir. Mağusa’da hayaldir, ülküdür, hedeftir. Tutunduğumuz son hayaldir. Lefkoşa’da, Girne’de, Güzelyurt’ta hayaldir bu. Mağusa’da doğan ve tüm ülkeye umut olan bir hayaldir bu…

Bir olasılıktır Bağımsız Mağusa. Bir Rum ile bir Türk’ün birlikte yaşayacağı, kavga etmeyeceği, birlikte üretecekleri, kısacık hayattan zevk almaya bakacakları bir yerin olabileceğini düşünmektir… Kıbrıslı, Rus, Rum, Türkiyeli, dindar, ateist, Katolik ve Şii, Sünni ve Musevi, Ortodoks ve Tengricinin barış içinde yaşayabileceğinin düşüncesidir Mağusa Cumhuriyeti.

Genç bir kız var. Yeni mezun olmuş. Tüm şehrin kaldırımlarına çiçekler çizmek istiyor. Naif kız. Güzel kız. Minnacık elleri var. Gözlerinde görürsün ateşi, yaşama sevincini, bu zor ve acımasız dünyada en çok onun mutluluk istediğini. O genç kızın tüm kaldırımları özgürce süsleyebileceği bir ülke, bir şehir, bir yerdir Mağusa Cumhuriyeti.

“BİZİM SORUNUMUZ VAR”

Adı sadece sorunla anılan bir ülkede doğduk. Rus’un vodkası, Türk’ün kahvesi, İngiliz’in kumaşı, Yunan’ın salatası var. Bizim sorunumuz var: Kıbrıs Sorunu. Biz istemedik adı sorunla anılan bir ülkede doğmayı. Biz sorunu yaratmadık. Doğduğumuzda vatanımızın isminin yanında bunu gördük. Yepyeni, sorunsuz, geçmişin yüküyle omuzları yere düşmeyen bir ülkenin, vatanın isteğidir Mağusa.

Minik hedeflerin hayata geçtiği ülkedir Mağusa. Büyük hayallerle hayatın boşa geçmediği ülkedir Mağusa. Geçti mi hayat büyük hayallerle? Geçti. Büyük hedefler koyarak önümüze, büyüyeceğimizi sandık Kıbrıs’ta. Hedefler büyüktü, imkânlar dardı, gücümüz azdı… Büyük hedeflerin hayata geçmemesi üzerimize çöktü. Hayat böyle geçti. Küçük ve makul ve olabilir ve hayata dokunan hedeflerin hayatını yaşamaktır Mağusa Cumhuriyeti. Kendimizi küçük değil doğru görmektir, olmazın değil olabilirin peşine düşmektir…

Dağları yok ettik, Girne öldü, limanı öldü. Bir şehri kurtarmanın hayalidir Bağımsız Mağusa.

Bir sevgilin vardır. Onu anlamamışsındır. Belki anlayıp değerini vermemişsindir. Korkmadan kaybetmişsindir onu. Daha güzelini, daha akıllısını bulacağını düşünmüşsündür. Yıllar geçmiştir. Sen şimdi anlamışsındır ondan güzelinin, ondan akıllısının olamayacağını. Daha onu şimdi anlamışsındır. Ama o artık uzaktadır. Belki üç çocuğu vardır, belki ölmüş, belki de ülkeyi terk etmiştir. İşte Mağusa Cumhuriyeti sevgilinin elini tuttuğun o güne geri dönüp yapacağın hataları yapmamaktır. Dönmektir o güne, en mutlu olduğun güne ve bugünkü gibi anlamaktır her bir şeyi, onu, kendini. Ona kavuşma imkânının sağlanmasıdır, tüm büyük hataların telafi fırsatıdır Mağusa Cumhuriyeti.

GÜVENİN YERİ

Rekabetten güzellik çıkarır kimi milletler. Biz rekabetten facia çıkarırız. Siyasi rekabet bizim işimiz değil. Siyasi rekabet herkesin kaybetmesidir bizde. Rekabetin değil işbirliğinin hayalidir Mağusa.

Eskiden söz kanundu. İnsan ölür ama sözünü yerine getirirdi. Vicdan, her yasanın üstündeydi. Ambarlar dolusu yasa, kural, tüzük, yönetmelik içinde güvensizlik görünür sadece. İnsanların birbirine güvendiği, birbirinin ihtiyaçlarını ve hayallerini öncelikli gördüğü, yasaları birbirine karşı kullanmadığı bir ülkedir Mağusa Cumhuriyeti. 

Çocuksun, bahar geldi. Güneş yakıyor ama terletmiyor. Güneşe bakmışsın. Gözlerin kamaşmış. Kapatmışsın ama yüzün hala güneşe çevrili. Yüzün sımsıcak. Yüzün sımsıcak ve herkes hayatta. Baban, annen, dayın, komşun, en sevdiğin arkadaşın, deden ve nenen ve teyzen ve dayın sağ. Senin gözlerin kapalı, hafif rüzgâr esiyor, az sonra dondurmacı gelecek, ilk kez şort giymişsin, ilk kez kısa kollu giymişsin. Kaybettiklerin, kendinde kaybettiğin, artık geri dönüşü olmayanın eline değmesidir.

SIĞINACAK SON LİMAN

Liderin değil aklın, kibrin değil sevginin, kişisel zenginliğin değil genel refahın, çok partililiğin değil çok fikirliliğin ülkesidir Mağusa Cumhuriyeti. Karmaşık ama anlaşılır, sade ama güzel, farklılığının bilincinde ama başkalarıyla hareket etmeyi bilenlerin ülkesidir Mağusa Cumhuriyeti. Mahalle aralarında molehiya ayıklayanların hükmettiği, akşamüstü çörek satan ve yiyenlerin, hisarları papatya örtünen, bisikletlilerin egemen olduğu, arabayla gezenlere şaşırılan, devasa evlerin anlaşılmadığı bir şehirdir, ülkedir Mağusa.

Bugüne kadar yaptığımız tüm hatalardan geri dönüş ve bir daha yapmamanın sözüdür Mağusa Cumhuriyeti.

Kaçırdığımız tüm fırsatların, tüm hatalarımızın telafisi ihtimalidir.

Çok uzun süre beklenip gelmeyen sevgilinin gelmesidir Bağımsız Mağusa Cumhuriyeti.

Sen bunu bir hayal sanırsın. Sen bunu bir ütopya sanırsın. Ben sığınacak son liman bilirim bunu…