Rakamlar önemli.  Pek de küçük rakamlar değiller. Hem Kuzeylilerin Güney’de, hem de Güneylilerin Kuzey’de harcadığı para miktarından söz ediyorum.

Kuzeyliler, Güney’de nerede harcamışlar ? Genelde alış-verişlerde.  Biraz da tatillerde... Güneyliler  Kuzey’de nerede harcamışlar  onca parayı ? Kumarda, otellerde, ufak tefek alışverişlerde ve Türkiye’ye tatil uçuşlarında...

***

Tepeden tırnağa terslikler ve çelişkiler içinde bir ülkede yaşıyoruz.

Yıllardır ‘Ezeli Düşman’ ilan ettik,  biz Güney’deki Rumları, Rumlar da Kuzey’deki Türkleri. Yıllarca,  iki halkı birbirinden koparmak için çok çalışanların başarısıydı bu aslında.  Sonunda bir de savaş yaşandı.  Savaşla,  hem ada hem de adanın iki halkı  ikiye bölündü.  Bölündü ve silahlar da sustu. Ama savaşın açtığı yaralar hala yerinde durmakta. Bu arada, iki halkın birbirine yabancılaşması da içten, çaktırmadan ve sinsice büyüdü.

İstediğiniz kadar ‘Barışçı’ olduğunuzu;  ‘Hemen çözüm’den yana olduğunuzu; ‘Birleşik Kıbrıs’tan yana olduğunuzu; ‘Halkların kardeşliği’ni savunduğunuzu iddia ediniz. Ama iddia ederken de ‘gerçekçi’ olunuz. Bazı şeyleri, kendi kendimize olsun itiraf etmemizin zamanı geldi ve geçti bile.

Ya Türk olduk ya da Rum.  Sadece ‘Kıbrıslılık’  yürekten kabul edilmedi hiç bir zaman. Yahut kabul edilmemesi için her şey yapıldı ve başarıldı.  Gerçek tarihten hep korkan Kıbrıslılar,  ‘resmi’ tarihle hep uyutuldu, kandırıldı. 
Karşılıklı  ‘harcamalar’dan başlayaraktan nerelere geldik demeyin.

Kabul edelim ki  Kuzey’den Güneye veya Güneyden  Kuzeye geçerken,  kendi ülkenizde gezmeye çıkıyormuş gibi değiliz artık.  Sınırdan, bir başka ülkeye geçer gibi geçiyoruz. Turist gibi. Sanki İtalya’ya, İngiltere’ye, İspanya’ya gider gibi.  Alışverişlerde de bakış açımız aynı. Yabancı bir ülkede alışverişe çıkıyor gibiyiz ‘karşı’  tarafta.  Dönüşte de aynı duygular içindeyiz.  Bildiğiniz  ‘eve dönüş’ duygusu işte...

Bir gün, babasının, annesinin doğduğu ve büyüdüğü Baf’a Leymosun’a döneceğine inananan kaç Kıbrıslı Türk kaldı ki ? Aynı şekilde,  bir gün, atalarının topraklarına, Girne’ye, Karpaz’a döneceğine  inanan kaç Kıbrıslı Rum kaldı ki ? Geriye kalan sadece ‘nostaljik’ takılmalar işte.  Ve nostaljik takılmalar içinde, turist gibi gidip geleceğiz Kuzey’le Güney arasında.  Harcamalar daha da artabilir mi ? Evet... Her geçen yıl rakamların ikiye katlanmasına hiç şaşırmamaya alıştırmalıyız kendimizi.