Limasol’da gururla kürsüye çıkıyor Türkiyeli genç yüzücü, alkışlanıyor, ulusal marşlar çalınıyor, bayraklar göndere çekiliyor ve Kıbrıslı Türk yüzme tutkunu bir grup, bu anı buruklukla izliyor.

Tam da o saatlerde, adanın kuzeyinde, “Ülkücü” işaretleriyle sloganlar atılıyor, evlatlarını yutuyor tarih… Yalan siyaset kendini ele veriyor, her bir kulaçta… “Egemen eşitlik ve eşit uluslararası statü” tekerlemesi, Limasol’daki havuzun sularında döküyor boyalarını….

***

Limasol’daki kürsüye 16 ülkeden sporcular çıkıyor; Kıbrıs Cumhuriyeti ve Türkiye yan yana…

O “kürsü”de biz yokuz.

Umudumuzu da yok etmek istiyorlar, milliyetçi masallarla… Kıbrıslı Türk yüzücü çocuklarımız antrenman yapacak havuz dahi bulamıyor kimi zaman… Hepsi çok yetenekli, hevesli, çalışkan…

Ne zor şartlarda sürdürüyorlar yüzme tutkusunu, yakın dostlarım nedeniyle en iyi bilenlerdenim.
Dünyaya açılma şansları oldukça az…
Ya “kurucu ortağı” olduğumuz Kıbrıs takımına katılacaklar, nefret saldırılarına maruz kalacaklar belki de… Üstelik çok da kolay değil… Ya da “TC yurttaşlığı”yla Türkiye’de yer bulacaklar kendilerine, “vilayet” düzeninde…

***

Türkiye genç milli yüzme takımının Limasol’daki Multination Gençler Su Sporları Şampiyonası’na davet edilmesi son derece olumludur. Türkiye takımının bu davete katılımı da hem sportif anlamda, hem de yakınlaşma için önemlidir. Barış böyle gelişir.

Kıbrıslı Türklerin kendi toplumsal kimlikleri, değerleri ve insanıyla bu süreçlerin dışında kalmasıdır üzüntümüz..

Limasol’a giden dostlarımızdan biri anlatıyor; “Burada herkes çok eğleniyor, Kıbrıslı ve Türkiyeli genç yüzücüler yan yana, birlikte, ne bayrak sorunu var, ne marş… Türkiye’den gelen sporcular ve aileleriyle de konuştuğumuz zaman hepsi çok mutlu…”

Dünyalı sevinçlere ortak olmak için çok daha güçlü itirazlara ihtiyacımız var. O kürsüde alkışı hak ediyor evlatlarımız…

Yeni İlahiyat Kolejleri’ne ihtiyaç yoktur!

“Mağusa İlahiyat Koleji” nereden çıktı?
Lefkoşa’daki yetmedi mi?
İlahiyat Koleji önceliğimiz değil!
Önceliği bıraktım böyle bir ihtiyaç da yok.

Var diyorsanız, buna dair veri de ortaya koymalısınız.
Hani “ayrı devlet” dedikleri, “Din Devleti” olacaksa eğer anlarım ancak kabullenmem…

Eğitim şuraları düzenlendi defalarca ve İlahiyat Kolejleri üzerinden bir gelecek tasarlandığını duymadım. Ulusal Birlik Partisi’nin seçim bildirgelerine bakınız isterseniz… Meclis tutanaklarını tarayınız… Meslek liseleri, bilim kampüsleri, tarım ve turizm meslek liseleri gibi öncelikler varken… Kimse çıkıp da bağırmayacak mı, “İlahiyat koleji ihtiyacımız yok bizim…”

Üstelik Mağusa’da çadırlarda eğitim yaparken çocuklar…  Okullarımız dökülürken sapır sapır… “27 dönüm arazi üzerine Gazimağusa İlahiyat Koleji yapımı için kaynak ayrılması” nedir…

AKP eğer buradaki seçmenine şirin görünecekse… Oy hesabıysa… Kıbrıs’ı kendi siyasi ajandalarına dahil etmesinler… Çok daha derin bir mühendislik varsa ortada - ki öyle de görünüyor - her kente bir ilahiyat, külliye… İşin ucu bucağı kaçtı iyice…

Tatar’ı karşılayan “kalabalık” (!)

Ercan Havaalanı’na “taşınan” grubu gördünüz mü? Kıbrıs’a olabildiğince uzak… Ada yarısında “minyatür Türkiye” yaratılıyor ve bunu kutsayanlar var. Bir bakınız yeni dönem fotoğraflarına, ya dua ediyor insanlar, açılışlarda, toplantılarda; ya da tekbir, kurt işaretleri… Hepsi dayatma kültür… Dini inanç “gösteri”ye dönüşüyor, insanların kendi özellerinden çıkarak. Siyaset uçlara yöneliyor ve milliyetçilik tırmandırılıyor giderek.

Bu düzenden var olanlar gün gele kendilerinin de tasfiye edileceklerinin farkında değiller.

Kim onlar?

Yıllardır kan emici bir yarasa gibi hem toplumsal kaynaklarımızı hem de Türkiye’den gelen yardımları söğüşlüyor; Kıbrıslı Rumlardan kalma arazileri talanla servet büyütüyorlar. İtaat ettikçe yaşıyor, bir başka ülkeye bağlılık ve adanmışlıkla makam sahibi oluyor, kendi coğrafyalarından utanıyorlar.

Bu yalan, hukuksuz ve adaletsiz düzende kendilerini var edenlerin menfaat körlüğü ve haysiyetsizliği hepimizin geleceğini karartıyor.