Sosyal yardım da alamıyorlar

Emine Yazar ve oğlu, kalp hastalığı, tansiyon, şeker ve obezite sıkıntıları nedeniyle çalışamadıklarını, ancak aldıkları sosyal yardımın da bu ay itibariyle durduğunu anlattı.

Emine Yazar: “Çocuğumu Lapta Huzurevi’nde doğurdum, şimdi yaklaşık 200 kilo, çalışamıyoruz, hiçbir gelirimiz yok…”

Dila ŞİMŞEK

Mağusa’nın Maraş bölgesinde oğlu ile birlikte yaşayan Emine Yazar, sağlık problemleri nedeniyle aldıkları sosyal yardımın durduğunu söyledi.

Bu ay ödenemeyeceklerini ifade eden Yazar, “Gerekçe olarak yaşın genç, 48 yaşındasın, işe girebilirsin denildi. Ancak benim kalbim, tansiyonum, şekerim var. Kilolarım nedeniyle zorluk yaşıyorum. Oğlum ise aynı, yaklaşık 200 kilo, yataktan kalkamıyor, ben çalışsam bile ona kim bakacak? Bu harabede yaşıyoruz, sesimizi duyurmak istiyoruz” diye konuştu.

YENİDÜZEN’e hem seslerini duyurmak, hem de yardım çağrısında bulunmak için konuşan Emine Yazar, kendisinde olan hastalıkların aynısının, çocukluğundan beri oğlunda da olduğunu dile getirdi.

“Çocuğumu Lapta Huzurevi’nde doğurdum”

Çocuğu doğduğunda, Sosyal Sigorta'dan maddi yardım almaya başladığını anlatan Yazar, “Çocuğumu Lapta Huzurevi’nde doğurdum. Zor durumda olduğum için maddi destek almaya başladım. Oğlum ise oldum olalı kilo ve kalp büyümesi gibi sorunlarla boğuştu. Okula gidiyordu ama derslerine ilgi gösteremedi, defalarca sınıf tekrarı yaptı, sağlığı nedeniyle de ayrılmak zorunda kaldı. Çocuğum okula gitmeyi kesince, sosyal yardım da durdu tabii… Çok zorluklar yaşadık” diyor.

“Bir evlilik yaptım, yapmaz olaydım…”

“Bir evlilik yaptım, yapmaz olaydım, az mı çektim…” diyen Yazar, boşandıktan sonra ailesinin ‘onu istemediğini’ söyledi. Hem kalacak yeri olmadığından, hem de destek görmesi gerektiğinden Lapta Huzurevi’nde kaldığını anlatan Yazar, babasının çağırmasıyla Mağusa’ya dönmüş. Annesinin ölümünden sonra babasının ikinci evliliğiyle, yine aile içinde sorunların yükseldiğini ifade eden Yazar, babasının Türkiye’ye döndüğünü ve bu evde kendilerinin kalmaya başladığını ifade etti. Üç aylık dönemler halinde maddi destek almaya başladığını kaydeden Yazar, bu ay desteğin son bulduğunu, yaşı nedeniyle çalışabileceğinin söylendiğini dile getirdi. “Ama burada ailem, eşim dostum yok… Bu dönemde sağlıklı genç insanlar iş bulamıyorken, benim bu kadar sağlık problemi ve kilomla bir iş bulmam çok zor. Bulsam bile çocuğuma kim bakacak? Oğlum 20 yaşında, ama tek başına birkaç adım bile atamıyor…” şeklinde konuşuyor.

 “Günlerdir ağlıyorum. Oğlum gazeteye röportaj vermemizi istemedi, utandığını söyledi. O da haklı ama başka ne yapabilirim”

Bayramdan bayrama babasının Türkiye’ye geldiğini dile getiren Yazar, sadece o zamanda biraz cep harçlığı bıraktığını, başka hiçbir gelir kaynağı olmadığını söyledi.

Yazar yardım beklediği çağrısında bulunarak sözlerini şöyle sonlandırıyor: “Günlerdir ağlıyorum, ne yapacağımızı bilemiyoruz. Oğlum gazeteye röportaj vermemizi istemedi, utandığını söyledi. O da haklı ama başka ne yapabilirim, iş yok, yardım yok, aileden destek olan kimse yok. İkimiz de hastayız, rahat hareket edemiyoruz. Oğlumun durumu çok daha kötü, yardım olmadan ayağa kalkamıyor. Çocuğa uygun ne kıyafet bulabiliyorum, ne alabiliyorum. Bize inanmıyorlar. Mecbur kaldım, evimi açtım yaşadığımız yeri, koşullarımızı görsünler… Yüksek tansiyonum var, çocuğumda kalp büyümesi var. Bu koşullarda ben nasıl iş bulabilirim ki?”