Doğu Akdeniz Üniversitesi’ne gittik, yeni rektör Prof. Dr. Aykut Hocanın ile 2 saate yakın bir sohbetimiz oldu.
Hem pandemi hem ekonomiden dolayı gözlerimizi üniversitelere çevirdik.
Esnaf ağlıyor.
“Satılık” ya da ‘Devren Kiralık’ yaftasını astı çoğu…
Turizm için gelecek yıl konusunda dahi endişe var.
Geçişler durdu.
Güneyde de kuzeyde de vakalar artıyor.
Üniversite öğrencileri bir yanda ‘umut’ gibi duruyor, bir yanda ‘korku.’

*  *  *

Maaş güvencesine sahip insanlara sorsanız ‘öğrenciler gelmesin’ diyebilir.
Salgın tehlikesinden dolayı…
Çok insani bir endişe bu…
Üstelik haklı bir güvensizlik var.
Başbakan ‘karantina düşünmüyoruz’ demiş ama…
Mümkün mü?

*  *  *

Doğu Akdeniz Üniversitesi, Mağusa’nın ‘nefes borusu’ gibi…
Rektör Aykut Hocanın umutlu…
Çok sayıda yeni öğrencinin kendilerini tercih edeceğini söylüyor.
Peki “kayıt” yaptıracaklar mı?
Tereddütlü…
Yine de DAÜ’de “seyreltilmiş eğitim” için tüm önlemlerin alındığını anlatıyor.
Uzak ülkelerden gelen öğrencilerin çoğu zaten Kıbrıs’ta kalmış.
Bu öğrencilere aylardır gözleri gibi bakıyorlar.
DAÜ değil yalnızca, Mağusa örnek bir dayanışma gösteriyor.
Öğrenci nüfusunun yüzde 60’ını Kıbrıslı ve Türkiyeli öğrenciler oluşturuyor.
Türkiye, Kıbrıs’a göre çok daha risk altında…
Aslında yalnızca Türkiyeli öğrencilerin adaya gelişini teşvik etsek önemli bir mesafe alınacak.
Kimi yabancılara – hele de c kategorisi - ulaşım sorunu olabilir.
Dijital destekli eğitim için de pek çok tedbir düşünülmüş.
Maliye’den ‘besleniyor’ dedikleri DAÜ aslında ödediği vergilerle o Maliye’yi besliyor.
‘Devlet’ten aldığı katkı, genel bütçesi içinde devede kulak dahi değil…
O nedenle ayağa kalkmalı…

*  *  *

Öğrenciler gelmeli…
Ekonomi için şart…
Peki sağlık?
İşte onun için de planlamaya ihtiyaç var.
Ercan’dan kampüslere, hastanelerden ulaşıma kadar…
Öğrenci yeniden hareket getirmeli adaya, hastalık değil…
Öğrenci yüzüne tebessüm getirmeli esnafın, kaygı değil…
Öğrenci kabusun değil, sevincin ortağı olmalı…
Umalım…
İyiyi düşünelim…