Ne büyük ‘skandal’ değil mi, Maliye Bakanı kumarhanelerin ülkemizdeki “üniversite öğrencileri” için açıldığını söyledi.
Hem de açık açık...
Hem de devlet televizyonunda...
Yüksek Öğrenim Kurumu ya da üniversiteler ses etmedi.
Aldı, cebine koydu herkes...

*  *  *

Bir başka “üniversite ülkesi”nde böylesi bir gaf yapsa Bakan yer yerinden oynardı.
Öğrenci ve kumar!
Yan yana dahi okunamaz.
Peki bizde niye bu kadar “hafif” geçti ki mesele?
Üç temel sebebi var...
Biri, üniversitelere ve öğrencilere gerçekten de “para” gözüyle bakıyoruz.
Eğitim değil!
İkincisi kumarhane lobisi medyadan siyasete ülkeyi ele geçirmiş.
Kim eleştirecek?
Üçüncüsü de aslında casinolara “KKTC yurttaşlarının gittiğini” herkes bal gibi de biliyor.

*  *  *

“Turistin” gelmediği zamanda “casinoların açılma kararı”na dair bir başka gaf da “işçiler” oldu.
“Ülkede 50 bine yakın işçi ve öğrenci var” diyor Bakan!
İşçiler dediği “çalışma izni” ile adada yaşayanlar...
Kim bunlar?
Çoğunluğu fırıncılar, boyacılar, kalıpçılar, paket servisçiler, garsonlar...
İşçiler!
Yevmiyesi ancak da karın tokluğuna yetenler...
O yevmiyeden artarsa anasına, kardeşine, memleketine gönderenler...
Kumarhaneye mi gidecekler?

*  *  *

Maliye Bakanı’nın yaşadığı buhran ‘maaş ödeyebilme’ telaşındandır ve anlayabiliriz!
Hem casinolardan gelecek ücretlere ihtiyaç var, hem de maaş desteğinde tasarrufa!
Tamam da...
“Samimiyete” de ihtiyaç var bu süreçte...
Yoksa...
Gülerler ağlanacak halimize...