“Şimdi seçime gidiyoruz ya, peki, yeni dönemde, onca kokuşmuşluğa rağmen tek bir kişinin yargılandığını görecek miyiz” diye sordu bir arkadaşım.
Çok insan bu sorunun yanıtını arıyor.
Ama yine pek çok insan, iş kendine gelince,  mutlaka bir bahanesi oluyor.

***

“Ne zaman ki hepimiz kendi ayıbımızla yüzleşeceğiz, bahane üretmeden ve başkalarını işaret etmeden, birileri de yargılanacak.”
Hemen itiraz etti tabii...
“İkisi aynı mı?”
Elbette değil. Haklı.

***

İnşaatta yine birisi öldü.
Ölendir suçlu.

***

Çocuklar günlerce mikroplu su içtiler.
İçendir suçlu.

***

O kadar “sıradan” bir iş ki...
Okulların ne zaman açılacağı biliniyor.
Depoların yeri de...
Biri o depoları kontrol edecek, numune su alacak, laboratuvara götürecek, analiz yaptıracak, depolar yıkanacak.

***

Ne “üst akıl”a ihtiyaç var, ne “denk bütçe”ye!
Mühendislik falan istemiyor, ihale de...
Kıbrıs sorununu falan değil sebebi...
Federasyon ya da ilhakla ilgisi yok...
Ne “Rum’un oyunu...”
Ne “Türkiye’nin dayatması...”
Birkaç depo su, hepsi hepsi...
Sorumluluk alan yok.
Çünkü bedel ödemiyor hiç kimse.
Maaşı “bolca” almaya yarıyor, makam!
“Hak” var, “sorumluluk” yok.
Ödenirken var, öderken yok.
Herkes bir diğerine atıyor suçu.
Oysa masum değil hiçbiri.

***

- Belediyeler, okullar açılmadan önce bu kontrolleri yapmalıydı, sorumludur.
- Sağlık Bakanlığı, binlerce çocuğun sağlığı için bu kontrolleri yapmalıydı, sorumludur.
- Eğitim Bakanlığı, okullar açılmadan önce bu denetimleri yaptırmalıydı, sorumludur.
- Okul müdürleri, okulundaki üçbeş depoya, çeşmeye baktırmalı, kontrollerini yapmalıydı, eğer yöneticiyse, sorumludur.

***

Günün sonunda...
Suyu içendir suçlu ve inşaatta ölen!
Çürümüşlük o nedenle her yerde...
Kimse “sorumluluk” almıyor üzerine!