Köyleri gezdik, yurttaşla görüştük ya, farklı notlar aldım...
“İnsanlar yalana doydu” dedi örneğin, bir yurttaşımız...
Doydu mu?
Emin değilim...

***

Şunu gözlemledim ki, Ulusal Birlik Partisi’ne yönelik “tahammül sınırı” çok geniş...
“Bunlar hep böyle” diyerek, biraz da “affedici” bir tavıra dönüşüyor, “kanıksama” hallerimiz...
İddiam o ki...
Son 4 yılda...
Ulusal’ın bu ülke insanına yaşattıklarının ‘ONDA BİRİ’ne eğer CTP imza atsaydı...
Bakınız, beşte birine demiyorum.
ONDA birine...
SOKAĞA çıkamazdı...
İşte bu haksızlık !..

***

Kalecik’te bir ‘çevre felaketi’ yaşandı.
Affedilir yanı yok.
İlk de değil üstelik...
Bu kaçıncı İHMAL ?
Daha birkaç ay önce ‘aman ha’ dedirtti...
Birkaç sene önce, yine bir felaketin kıyısından dönüldü...
Kimse ders çıkarmadı...
ÖNLEM ALINMADI !..
Kimileri ‘cebine’ çalıştı sadece...
Ve hâlâ, “Biz geri geleceğiz, petrol dolum tesisi izni vereceğiz” diyebilme cesareti buluyorlar.
Niye?
Çünkü alıştılar...
- “Ne yapsak, ne etsek, unutuyorlar.”

***

Kimileri, CTP’nin ‘eski hükümet dönemi’ne dair defterleri açıyor...
Bitmedi, itmedi....
Evet, ben de çok eleştirdim....
Ama o dönemin ‘faturası’ kesildi.
Sandıkta, fazladan ödetildi bedeli...
Sonra ne oldu, peki?
Yaşadık, gördük birlikte, ‘gelenleri’...

***

Yerle bir edilen irademizi, eritilen alım gücümüzü, yalanı, talanı, pazara çıkarılan yurttaşlığı ve ağır partizanlığı, gözlerimizin içine baka baka nice hakareti, eşe dosta bitmez bilmez kıyağı, hiç edilen toplumsal değerlerimizi...
Hangi birini sayayım ki şimdi...

***

Birisi dedi ki yine, “Bu toplum artık bu UBP’yi istemez... Ama Tayyip baba topuzunu gösterecek, CTP-UBP Koalisyonu gelecek...”
Olmaz!.. OLAMAZ!..
Bu ‘film’, bu sinemada, oyuncu bulmaz.