Genç kuşağın en önemli avukatlarından birini yitirdik.
Çok kolay yetişmiyor nitelikli insanlar.
Gel gör ki, ipek ipliğe bağlı bir limanda, kolaylıkla alabora olabiliyor hayatlar...

*  *  *

8 yılda, aynı yolda 7'nci ölüm yaşanıyor!
Bunun sebeplerini ortaya çıkaracak akıldan yoksunuz.
Acı ve öfke girdabında kayboluyoruz.
Tümü "birey" ve "bürokrasi" odaklı yönetim yapımızda, altyapı ve sisteme kapattığımız gözlerimizden yaş damlıyor toprağa!
Dipteyiz, görmüyoruz.

*  *  *

"Olay Yeri İnceleme" yönünden de sanırım hem teknoloji, hem insan kaynağı sıkıntımız var.
Pek çok soru işareti, hep yanıtsız kalıyor.
İnsan düşünüyor, güvenli bir araç var ortada, düz ve çift şeritli bölünmüş bir yol, iyi eğitimli bir sürücü.
Peki bu yapayalnız faciaya sebep ne?
Bilmiyoruz!
Bir anda karşı şeride sürüklenebiliyor araç!
Şu korku düşüyor içinize:
"Yolumda giderken, masum ve tertemiz, her an, karşı şeritten fırlayan bir aracın altında kalabilirim!"
Çok ürkütücü!

*  *  *

Telefonda mı konuşuyordu, mesaj mı yazıyordu o an, incelenebilir!
Mekanik bir arıza mı gelişti araçta, saptanabilir!
"Bu yolda 7'nci ölümün sebebi nedir" sorusuna, mühendisler mantıklı bir sonuç üretebilir!
Acaba 'kalp krizi' ya da bir başka sağlık sorunu mu sebep oldu kazaya, bir yanıt bulanabilir!
Ne anlamı var, diyeceksiniz!
Çok hem de çok anlamı var.
İlk ölümlü trafik kazasında bu yanıtları arasaydık eğer, yüksek sesle konuşsaydık, bugün belki diğer insanlar hayatta olurdu!
Tek bir insanı daha yaşatabilmek az bir mucize mi?
Oysa çok daha yüksek bir enerjiyi üç buçukta mı terk edeceğiz mesaiyi dört buçukta mı diye tüketiyor, konforcu ve adaletsiz hayatlarımızı telaşa çeviriyor, ölçütsüz ve niteliksiz arzulara geleceği zehirliyoruz.

*  *  *

Tüm bu soru işaretlerinin üzerine de toprak atacağız.
Ömrümüz onca bilinmeze yenilerini ekleyerek saracak ileriye!
Uğurunda defalarca öldüğümüz toprak, yine 'vatan' falan olmayacak!
Kanacağız!
Yalanlarımıza!
Dünya, bilginin ve bilimin ışığında daha kaliteli ve yüksek standartta bir insan ömrüne adarken tüm imkanlarını, 'bireyci' beklentilerimize akıtacağız yaşlarımızı, kederle...
Işıksız bir yarında, eksilerek yol alacağız!