İsteyince oluyormuş.
Marketlerdeki emekçiler, bu sabah yüzlerinde sıcacık bir gülümseme ile uyanacak.
1 Mayıs en sonunda onlara da uğruyor.
Tezgâhtarı rafçısı, kasabı manavı, kasiyeri yöneticisi değil yalnızca...
Çocukları da gülümseyecek, eşleri de...
Kimileri söylenedursun...

*  *  *

Siz bakmayınız tepkilere...
Dünyayı hayran gözlerle izleyenler, güneye ağzı bir karış açık bakanlar, iş kendi “statükomuza” gelince sıkı sıkıya sarılıyor.
En fazla “değişim”e dirençliyiz.

*  *  *

Tek günde dönüşüm olmaz.
Elbette özel sektörün çalışma koşullarına dair sıkıntılar çoktur ama olumlu bir adım varsa da görmek gerekir.
Ve diyaloğu, takibi, işbirliğini, iletişimi, takdiri, cezayı, ödülü, denetimi sürdürmek.
Bu bir kültüre dönüşmelidir.
1 Mayıs’ta işçisini çalıştıranı ayıplayacak, deşifre edecek, sırt döneceksiniz.

*  *  *

Bir diğer konu!
Yüksek Mahkeme Başkanı ne kadar da samimi konuşuyor, evelemeden, yalansız.
“Doktorlarımız çok kolay izin yazar... Bazı kamu görevlileri o izinlerini sonuna kadar kullanır. Benim gittiğim doktorlar kim olduğumu bildikleri halde, ‘izin yazalım size’ derler.”
Daha önce de önermiştim.
Tüm sağlık raporları ortak bir havuzda toplanmalıdır.
Böylece manzarayı daha net görebiliriz.
Kamu görevlisi ya da sigortalı ayırımını çok daha iyi anlarız.
Çalışma Bakanlığı ile Sağlık Bakanlığı’nın bu yönde işbirliği kaçınılmazdır.
Bir de merak ediyorum, hekim örgütleri bu sözlere acaba ne diyecek?

*  *  *

Ve... Kıbrıs barış sürecinde “yol ayırımı” sözleri, “konfederasyon” toplantıları derken Akıncı hayal kırıklığı yaratmıştı.
Annan Planı dahil federal Kıbrıs’a dair onca senenin bir özeti olan “Guterres Çerçevesi”ne yeniden sahip çıktı.
“Stratejik bir paket anlaşma” olarak bunun ilanını istedi. Bu “çerçeve”nin her iki tarafça kabul edildiği söylenmişti, geçmişte...
Yine de önemli ve cesur bir adım.
Bakalım şimdi Anastasiadis ne diyecek?
Ve elbette Çavuşoğlu!