“Yeri geliyor çalışma izni yapmıyorlar ama bunu sorgulayan yok. Kimse gelip sana ne derdin var sormuyor. Yeri geliyor sigortan yatmıyor, şu an ben de aynı durumdayım. Çalışıyorsun köle gibi, hakkını alamıyorsun çünkü burada yabancısın”

“Kahvehaneler yeni açıldı. Ondan önce günüm evde geçiyordu. Cebinde paran olmadığı için hareketin de kısıtlanır. Sadece düşüncen karnını nasıl doyurup, ailene para biriktirip göndereceksin.”

Devrim DEMİR

Büyük çoğunluğu sigortasız ve yevmiyeli çalıştırılan inşaat işçileri, devletin salgın nedeniyle sağladığı imkânlardan da faydalanamadı. ‘Operatör’ işçisi olarak ülkeye gelen 43 yaşındaki Kadir Özşahin, 8 aydır iş bulamıyor. 2 odalı bir gece kondu içinde 6 kişi ile kalıyor, 350 TL kira ödüyor. Eşini ve 17 yaşındaki oğlunu borçlarını ödemek için bırakarak ülkeye 2020 yılı Nisan ayında gelen Kadir Özşahin, birçok zorlukla karşılaştı.

Pandeminin yeni başladığı süreçte adaya gelen ve kısa süre sonra covid-19 olan Özşahin, 27 gün karantinada tedavi gördü.

‘Operatör’ olarak anlaştığı şirket tarafından Ankara’da evini ve ailesini bırakarak çalışmak için gelen Kadir Özşahin, yaşadığı sıkıntıları YENİDÜZEN’e anlattı.

Borçlarını ödemek için ülkeye gelmek zorunda kaldı..

Salgının Türkiye’de baş göstermesi nedeniyle işini kaybettiğini anlatan bir çocuk babası Kadir Özşahin, 2020 yılında ilk kez ‘ön izinle’ ülkeye giriş yaptı.

İnşaat şirketinde ‘operatör’ olarak aylık geliri 5 bin TL’ye anlaştığını anlatan Özşahin, Nisan ayında hiç bilmediği bir ülkeye ayak bastığını söyledi. Biriken borçlarını ödeyebilmek için çalışmaya geldiğini ifade eden Kadir Özşahin, “25 bin TL biriktirmeden geri dönmem mümkün değil” dedi.

Çalıştığı sürede kazandığı paranın bir kısmını ailesine gönderdiğini kaydeden Kadir Özşahin, “Buraya yurttaş olmak için gelmedim. Türkiye’de birikmiş borçlarım var, ülkeye geldim geleli sadece 4 buçuk ay çalışıp kazanabildim. Pandemi ve birçok talihsizliğin peşimi bırakmaması nedeniyle elimde birikmişliğim yok” sözlerini kullandı.

“Gördüğüm muamele yüzünden işi bıraktım… Aşağılandım, rezil oldum”   

İşçi olarak geldiği için birçok zorluğun yanında hor görüldüğünü de anlatan Kadir Özşahin, “Bizi ülkeye çalışmak için getiren kişi benimle gelen 7 kişiye ileri geri konuştu, bağırdı, aşağıladı. Yabancı bir yerdesin, el kapısındasın başımı belaya sokmamak için gözümü karartıp işi bıraktım” ifadelerini kullandı.

Sigortasının yarısının yattığını, bu süreçte kaybının ise en az 45 bin TL bir para olduğuna vurgu yapan Kadir Özşahin, KKTC’de özellikle yurttaş olmayan bir işçinin hakkının hiçbir zaman verilmediğini söyledi.

“Yeri geliyor çalışma iznini yapmıyorlar, yeri geliyor sigortanı… Şu an ben de aynı durumdayım”

Türkiye’ye para kazanmadan geri dönmesinin mümkün olmadığını söyleyen Özşahin, yaşadıklarından dolayı ülkede olmaktan hiç mutlu olmadığını dile getirdi. İşlemediği için her hangi bir sosyal hayatı da olmadığına değinen Özşahin, “Kahvehaneler yeni açıldı. Ondan önce günüm evde geçiyordu. Cebinde paran olmadığı için hareketin de kısıtlanır. Sadece düşüncen karnını nasıl doyurup, ailene para biriktirip göndereceksin.”

Ülkede çalışan ikinci ve üçüncü sınıf vatandaşlar içinde sendikanın şart olduğunu ifade eden Kadir Özşahin, ”Yeri geliyor çalışma izni yapmıyorlar ama bunu sorgulayan yok. Devletin hiçbir ayağı gelip sana ne derdin var sormuyor. Yeri geliyor sigortan yatmıyor, şu an ben de aynı durumdayım. Çalışıyorsun köle gibi, hakkını alamıyorsun çünkü burada yabancısın” sözlerini kullandı.

Özşahin: “İşsiz kalınca sokakta kaldım… Bir gecekonduya sığındım 350 TL kira veriyorum”

 Kıbrıs’ta olmanın en büyük zorluğunun ise, işin olmadığı takdirde ciddi sıkıntılar yaşandığını kaydeden Özşahin, “İşten çıktım, günlerce sokaklarda dolaştım. Cebimde param yoktu salgın nedeniyle Türkiye’ye geri dönemedim. Günlük işçi olarak bulduğum, duyduğum her işe gidiyorum. Sokakta da kaldım, bir tanıdık cebime biraz para koydu birkaç gün bir pansiyonda kaldım. Muhtaç olmamak, el açmamak adına her yola başvurdum. Muhtarlıklara başvurarak yardım paketlerinden faydalandım. Günlük kazandığım birikimi eşime ve çocuğum için ayırdım. Girne Kapısı yakınlarında gece kondu tarzında 2 odalı bir evde 6 kişi kalıyoruz. 350 TL kira ödüyorum. Ev sahibi anlayışlı işsiz olduğum için bir iki ay benden para almadı. Nereye kadar işsiz kalırım bilmiyorum, benim gibi yüzlerce yurttaş olmayan işçi devletin hiçbir desteğinden de faydalanmadı. Beklentim kısa zamanda bir iş bularak istediğim birikimi yapabilmek.”   

Fotoğraflar: BURÇİN AYBARS