30 Ağustos bize ‘tatil’ değildi.
Sendikamız Dev-İş’le toplu sözleşmemizde farklı bir düzenleme yapmıştık.
3 Mayıs’ı “tatil”e ekledik.
Dünya Basın Özgürlüğü Günü’nü…
Ve 1 Eylül’ü, “Barış Günü”nü…
8 Mart’ı ekledik, Kadınlar için...
HÜKÜMET yapmadı, çalışanlar ile sendika yaptı, uzlaştık.
Evrensel ya da yerel özel günler dışında, bu coğrafyaya ait olmayan tatilleri reddettik.

*  *  *

Peki geleneksel sendikal zihniyet ne yaptı?
30 Ağustos’u seçti “ek mesai eylemi” başlangıcı için!
Öyle ya “resmi tatil” olunca, nasılsa “vardiya” da yoktu (!)
Tam bir fırsatçılık yaptı.
Kendiyle çelişti.

*  *  *

“Tutarsızlıktır” bunun adı!
Riyakarlıktır.
“Paketine hayır, tatiline evet”tir!

*  *  *

Ne dedi Metin Münir dün...
“Kıbrıslı Türklerin büyük bir çoğunluğu çözümden yana görünür ama ekonomik çıkarı, kurulu düzenin devamındadır...”

*  *  *

Türk Lirası biraz daha eridi dün...
Döviz, iyice hayatımızı yuttu...
30 Ağustos’tu...
Ve “ek mesai hesabı” vardı.

*  *  *

Ben de oturdum, “ek mesai”yi hesapladım, saatlerce...
Neymiş bu “kızılca kıyamet”in sebebi...
Gördüm ki, hekimlere gerçekten haksızlık yapılmış...
Ama hepsi bu...
Çünkü biliyorum, birilerinin razı olmadığı “ek” gelirin “YARISI”, yüz bine yakın insanın “TEK” geliri!

*  *  *

Hükümet de... Muhalefet de...
Sendikalar da “Zafer Bayramı”nı kutladı dün..
“Tatil”in resmisini seve seve kullananlar, “para”nın resmi altında yine ezildi!