Tel örgülü saçlarımdan kıvrılıp düşer zaman

omzumun çukuruna

bir yaşama örgüsü, bir yaşatma örüntüsü

aklımın ucundan kayıp düşer umuda

çizgi çizgi izi kalır yaşadıklarımın

yürüdüğüm dar yolda

ayaklarımın izine karışır çizgiler

yüzüme bastığım her adımda

-bir iz yaşımdan-

gözüme birikir

yaşlarım

damla

d

a

m

l

a

damlaların 

biriktiği yerde başlar 

sevinci yaşamın

yüzümü her gece damlalarla, 

bu yüzden yıkarım

sen yıldızları görürsün tenimde

ben seni Ay’ın her hecesinde

bir yıldız kayar ; Ay dalgın dalgın bakar geceye

gecede kıvrılıp kalır aydınlık; bedenimde gözlerinin çizgileri kaldıkça

gece aydınlanır.. bedenimde bir su damlası

aydınlığa serpilir damlalarım

yaşlanır yeniden zaman

yeşerir her yerde umutlarım, bir çizgi ile başlar yeniden yaşamak