Hükümetlerde planlamaların yapılması önemlidir.
Ciddi devletler ve hükümetler kısa, orta, uzun vadeli planlar hazırlarlar…
Eğitimde, sağlıkta, turizmde, çevrede bu planlar önemlidir ve gerekliliktir.
Ancak dediğim gibi ciddi hükümetler bunu yapar.
Bizim hükümetimiz gibi ‘hükümetler’ daha önce üniversitelerde ve eğitimin genelinde olduğu gibi şimdi de casinolarda günlük işlerle hükümetçilik yapmaya çalışıyorlar.
***
Tatar ve Özersay hükümeti Meclis’te yapmak istedikleri değişiklikle casinolara sayısız izin verilmesini planlıyorlar.
Bakın! Plan dedim.
Demek ki plan yapılıyormuş!
Ben yanılmışım veya CTP Genel Başkanı Tufan Erhürman da yanılıyor…
Erhürman, “hükümetin planlarını paylaşmadıklarını, ne kadar süre içerisinde kaç casinoya, kaç yatak sayısına ulaşmayı hedeflemediklerini” söylüyor.
Ama işte hükümetimizin casinolara sayısız izin verilmesi gibi bir planı var!
Şaka bir yana, özellikle Girne bölgesinde sayılarının kaç olduğunu bilmediğim kadar casino varken, kara para aklandığı söylemleri ortada dolaşırken hâlâ başka casinolara, hatta sayısız casinoya izin verilmek istenmesinin altında sadece hükümete ödenen vergi gerekçesi mi var?
Yoksa başka nedenler de aramak gerekir mi?
***
Casinolarda durum bu iken eğitimde de plansızlık yıllardır sürüp gidiyor.
Özellikle ilköğretimde ihtiyaç duyulan okul, derslik sıkıntısı her eğitim döneminde katlanarak devam ediyor ama bununla ilgili bir planlama ortada yok. Hatta bu eğitim yılı başında Girne’de devletin ihtiyaç duyduğu derslikler özel bir okuldan kiralanma şeklinde giderilmeye çalışıldı.
Nasıl bir hesap, nasıl bir mantık, nasıl bir planlama anlamak mümkün değil.
Üniversitelerimiz arttıkça artıyor… Nitelik değil, niceliğin ön planda tutulduğu anlayışta 100 bini aşan öğrenci sayısının daha da artırılması için var olan üniversitelere daha üniversite ekleme çalışmaları var. Dünya Bankası ve Avrupa Konseyi, Kıbrıs’ın kuzeyinde yakın zamanda üniversite sayısının 40’ı bulacağını bildirdi. Daha doğrusu onlar da söyledi çünkü biz gidişatın zaten oralara doğru olduğunu biliyorduk.
Bu küçücük ülkede 40 üniversitenin varlığı nasıl açıklanabilir? O kadar üniversite bulunmasının gerekçesi ne olabilir?
Tabii ki yine öğrenciyi meta olarak görmekten kaynaklanan daha fazla paranın ülkeye gelecek olması amaçlanıyor.
Peki ya eğitimin esas gerekçeleri olan kültür, gelişim, yenilenme, bilgi!
Bunlarla ilgili bir planlama var mı?
O da yok.
Üniversiteler boş olan bir yer veya boşalan bir daire bulup, bir iki oda açma yarışına girdiler, olan üniversiteler de öğrenci sayısını, yani kelle başı gelen geliri artırma endişesi ve yarışını etap dışı kalmadan devam ettirme gailesindeler…
Her şeyde olduğu gibi plansız, günlük yaşanan bir düzen.
Birey olarak da onu yapmıyor muyuz zaten!
Günü çıkarırsak bizden iyisi yok.
Yarına Allah-kerim.