İçimizdekiler / Ülviye Akın UYSAL

( Avustralya Yüksek Komiserliği Kuzey Ofisi Sorumlusu)

Kendimi tek kelime ile tanımlayacak olsam… Çok yönlü ve farklı.
Şu an yaptığım işi yapmasaydım… Öğretmen olurdum.
Benim gündemimi en fazla meşgul eden… Engelli Hakları.
Kayıtsız kalamadığım şey… Haksızlık.
En büyük pişmanlığım… Üniversiteden mezun olduğumda akademik kariyer yapmadığıma.
En büyük sevincim… Eşim ve Evlatlarım.
Hayatımın dönüm noktası… İkinci oğlumun Down Symdrome’lu doğumu, emekliliğim ve yeni işim.
Beni en çok etkileyen yazar… Khaled Hosseini.
Başucumdaki kitap… Bin Muhteşem Güneş.
En keyif aldığım müzik… Caz müzik.
En son izlediğim film… Temple Grandin (Otistik bir kızın yaşamı.)
Kendim için son aldığım şey… Kitap.
Dolabımdaki en gereksiz şey… Şemsiye (kullanmayı hiç sevmem.)
Benim için alınabilecek en güzel hediye… Çiçek.
Kendimle ilgili değiştirmek istediğim şey… Çok fazla sorumluluk yüklenmem.
Kendimde beğendiğim özellik… Her başladığım işi neticelendirmeden rahat edememem.
Olmasa da olur… Dedikodu.
Olmazsa olmaz… Sevgi.
En iyi yaptığım yemek… Molehiya.
Hayalimdeki dünya… Din, dil ırk ayrımı gözetmeksizin herkesin barış ve huzur içinde yaşayabileceği bir dünya.
Aşk benim için… Yaşamak.
Onunla çok tanışmayı isterdim… Türkan Saylan.
Görmek istediğim yer… Nijerya.
Mutlaka yapmak istediğim… Engelli Yaşam Köyü, Down Cafe.
Son olarak söylemek istediklerim… Beni çok etkileyen, Şems-i Tebrizi’den bir sözle bitirmek isterim; “Hayatta her şey olabilirsin, fakat önemli olan hayatın içinde ‘İNSAN’ olabilmektir.”