20 Eylül ünlü sanatçı Ruhi Su’nun ölüm yıldönümüydü. Başta İstanbul olmak üzere Türkiye’nin birçok yerinde yeniden anıldı.  Bazı gazeteler de hatırladı onu. Hatta biyografisini yayımlayanlar da vardı aralarında. İlgimi çekti.  Gerçekleri gizleme devam ediyordu hala. Önceden biliyordum ama yeniden araştırdım. Kimdi Ruhi Su ? Nereliydi? Nasıl yetişmişti ? v.s. Bilmeyenler için bir özet yaşam öyküsü işte....
Gerçek adı neydi ? Hiç öğrenilemedi. 1912 Van doğumlu olarak geçiyordu resmi kayıtlarda. Aslında,  Ermeni bir anne-babanın oğluydu. İkisi de öldürülünce, daha bir bebek iken, Öksüzler Yurduna verilmiş,  orada  ona ‘Mehmet’ adı konmuştu. Sonra, Adana’da bir aileye evlatlık olarak verildi.  Tüm zorluklara ve yokluklara karşın azimle öğrenimine devam etti. Ve sonunda da hep hayalini kurduğu Ankara Konservatuarı Şan Bölümü’ne girdi ve mezun oldu. Yeteneği ve sesi ile dikkatleri üzerinde toplamayı başarmıştı. Sanat çevrelerinde sivrilmiş, ünlenmişti. Ama bir kusuru (!!!) vardı. Sosyalistti, aykırıydı...  Hapse atıldı, işinden oldu, pasaportu elinden alındı v.s. v.s. v.s. Ama yılmadı, doğru bildiği yolda yürüdü.  Sazı ile sözü ile onlarca albüm yaptı ve milyonlarca hayran kazandı.
20 Nisan 1985’de öldü ve İstanbul’da Zincirlikuyu Mezarlığı’na gömüldü.

Bir Sohbet

Mardin’li mi Kıbrıslı mı ?
-    Nerelisin ?
-    Kıbrıslıyım abi... Annem ve babam Mardin’li ama...
-    Sen burda mı doğdun ?
-    Ben burda doğdum. Aplam da geldiğinde üç yaşındaymış.
-    Öğrenim ?
-    İlkokulu, liseyi burada bitirdim. Üniversiteye de gidmeg istedim ama bir sürü nedenle olmadı.
-    Ne iş yapıyorsun ? Nasıl geçiniyorsun ?
-    Elektrigciyim abi ... Tesisadcı...
-    Nasıl gidiyor işler ? Ekmeğini çıkarabiliyorsun herhalde...
-    Allaha şükür abi.
-    Zorluklar ?
-    Çog. Ama en önemli ve en ilginç başga birşey var.
-    Nedir o ?
-    Garasakal asıllı olduğumu öğrendiklerinde şaşıranlar çog.
-    Neden ?
-    Gonuşmam tam Kıbrıs ya ?
-    Ne diyorlar sana yani ?
-    Şaşırıp galıyorlar. İnanmazlar. Olamaz deyenler bile var.... Yani annaycağın, Kıbrıs’da bir garasakalım, Türkiye’de ise bir Kıbrıslı...
-    O nasıl oluyor ki ?... Türkiye’deki aile akrabayı ziyarete gidiyorsun herhalde ?
-    İki kere gittim. Hısım akraba çok. Çok mutlu oldular tabi beni gördüklerinde ama yabancı gibi davrandılar açıkçası.
-    Nasıl yani ?
-    Aynen uzaydan gelmişim gibi abi... Siz Kıbrıslılar Türkiyelileri sevmezmişsiniz bile dediler.
-    Eeee ?
-    Ben de yok yahu.. Tam da öyle değil diyereg anladmaya çalışdım olup bitenleri.
-    Ne dedin mesela ?
-    Bazılarına tepgiler olduğunu ama bu tepginin bütün Türkiyeye veya Türkiyelilere olmadığını anladdım. İşsiz güçsüz dolanıb hırsızlıg yapanaların çog olduğunu, ipini koparanın Kıbrısa geldiğini anladdım. Ama en çok şaşırdıgları başga birşey oldu..
-    Ne o ?
-    Dedim ki, mesela ben Mağusa Türk Gücü tarafdarıyım. Maçlarını da hiç gaçırmam . Ama Kıbrıslı arkadaşlarımın çoğu Ya Galatasaraylı ya da Fenerbahçeli. Beşigdaşlı da çog. Hade yahu dediler şaşkın şaşkın.
-    Enteresan... Mutlu musun Kıbrıs’ta yaşamaktan ? 
-    Tabii ki abi...Ben, sorulduğunda Kıbrıslıyım derim ve bundan da gurur duyarım.

Sokak Ağzı

“Çözümcüler kayıtsız şartsız, her ne pahasına olursa olsun çözüm mü diyorlar ?”
***
“Akıncı gidecegdi da Özersay gidmeyecegdi New York’a ? İnadına o da giddi aha.”
***
“Özersay New York’a giddi gazetelere haber oldu. Ben Kanarya adalarına giddim hiç kimse sallamadı bile.”
***
“Bir para kazanım mesleği daha... Eş pazarlama... Daha neler göreceğiz memlekette acaba ?”
***
“Türkiye’de apartman balkonlarında da sigara içmek yasaklandı. Yasak, yatak odalarına ve yatağa ne zaman gelecek acaba ?
***
“Bakan da olsa milletvekili de olsa,  birisi, korkacak birşeyi yoksa, Dokunulmazlıkların kaldırılmasına neden itiraz eder acaba ?”
***
“Maraş konusu sıkmaya başladı artık. Açsalar da görsek neler olacağını. “
***
“Maraş, Vakıfların mı değil mi ? Dikkat ettiniz mi ? Sorunun baş muhataplarından biri olan İngiltere’den bu konuda tıs yok.”

Anlayana

“Siyasetin en eski ikinci meslek olduğu iddia edilir. Şunu fark ettim ki ilk mesleğe çok yakın bir benzerlik gösteriyor.” (Ronald Reagan)