1. HABERLER

  2. DERGİLER

  3. Sahi, nereye doğru şükrediyorduk?
Sahi, nereye doğru şükrediyorduk?

Sahi, nereye doğru şükrediyorduk?

Sahi, nereye doğru şükrediyorduk?

A+A-

 


Gürkan Gökaşan

Unuttun değil mi?.. Çok uzun zaman olmuştur bu kelimeyi duymayalı, kullanmayalı… Neden kelime dağarcığında yıllardır duran bu kelimeye, elini bile sürmemişsin diye bir düşün… Korkma, seni ısırmaz. İncilerin dökülür diye kaygılanmana da lüzûm yok. Çok zor değil halbûki… Şimdi oturduğun yerden zahmet edip kalk ve bir ayna bulup karşısına geç. Dimdik karşında duran sûretine defalarca bak… Baştan aşağı incele onu ve yapabilirsen uzun bir süre bunu yapmaya devam et. Bu karşında duran sûretin gerçekten kime ait olduğunu bir düşün! Sana mı, yoksa başkalarına mı ait?...

Bu ‘seni’ yalnız bırakma!

Karşındaki hâlen duruyor mu orada? Gözbebeklerinin içine bir bak, orada kendini göreceksin. Yansımadan dolayı falan değil, gerçekten kendini göreceksin. Bilmem kaç bin küsur gündür nefes alan ‘sen’ oradasın! Tüm yaşadıklarınla, mutluluklarınla ve hüzünlerinle… Dibe vuruşların ve zirveye sıçrayışlarınla… Ailenle, dostlarınla… Sevdiklerinle ve sevmediklerinle… İşte salt sen orada! Sana dimdik bakıyor, görmüyor musun? Seni sevdiğini söylüyor ve sen ona inandığın sürece, o da seninle yürümeye hazırım diyor! Bu ‘seni’ yalnız bırakma! Senden başka bir sen yok, unutma! Sadece ‘sen’ varsın gözbebeklerindeki yansımada. Bu yansımanın bir yanılsaması yok! Gördüğüne inan ve şükret! Yaşadığın herşeye, evet herşeye! Çünkü şu an gördüğün kişiyi ‘sen’ yapan ne kadar özellik varsa olması gerektiği için olmuştur… Hataların varsa, öğrenmek için; doğruların varsa teyid etmek için olmuştur… Senle birlikte olanlara ve olmayanlara da şükret.

Öğrenmek, evrenin sonsuzluğu gibi…

Yeni doğmuş bir çocuğun bakışlarındaki saflık, büyüdükçe yerini başka görüntülere bırakır… Büyümek, hiç bitmez. Öğrenmek de öyle… Yürüyeceğin o kadar dik yamaçlar, dikenli patikalar var ki… Yeri gelecek, yalnız başına yapmak zorunda kalacaksın bunları… Zaman zaman korkarak ve çaresizce… İşte o zaman, korkunun yenilebilir şekliyle de tanışacaksın… Hiçbir şey olmasa, şu an okuyabilecek nefesin olduğu için şükredebilirsin. Birgün sana ait olmayacak olan nefesin için… Kendini sev, sonra başkalarını da seversin zaten…

Bu haber toplam 1502 defa okunmuştur
Adres Kıbrıs 278. Sayısı

Adres Kıbrıs 278. Sayısı