Bir yıl daha bitti. 
Hade 2019, sana da güle güle!..
Nasıl anılacaksın acaba?
İyi mi, kötü mü?
Eh, ne ektiysen onu biçersin.
Boşuna mı dedi büyükler?
Sandın ki 365 gün bitmeyecek.
Sandın ki devrin hiç sona ermeyecek.
Sandın ki geldiğin gibi gitmeyecek, baki kalacaksın.
Öyle zannedenlerin sonu malum…
Sultan Süleyman’a kalmamış ki, sana da kalsın!
Güle güle…

*  *  *

Üstüne alma, takılıyorum sana 2019…
Sonsuzluk içinde bir damlasın sen de…
Zaman kavramı, akıllara zarar!
Bir düşünmeye başlayınca sonu gelmiyor.
Sonsuz çünkü mübarek…
Nerede başlamış, nasıl bitecek, bilinmez.
Bir tünel gibi, ama tünel değil.
Dehliz belki, yoksa o da mı değil?
Başı yok, sonu da yok.
İçinden geçiyor gibiyiz.
Bak, geçen yıl bu vakitler sen de ‘yeni’ doğmuştun.
Ya şimdi?
Yolcudur Abbas, bağlasan durmaz.
Güle güle…

*  *  *

‘İnsan’ mı dedin, her şeyin sorumlusu?
Öyle, evet.
Bak, geride kalan 12 ayda neler neler yapmış insan evladı…
Yeni savaşlar çıkarmış mesela… Eskileri körüklemiş, altına odun atmış mesela… 
Terör örgütleri can almış mesela… 
Silah tekelleri karlarına kar katmışlar senin devrinde de…
2019 onlar için pek ‘tatlı’ geçmiş.
Ölenler, sakat kalanlar, öksüz ve yetim kalanlar mı?
‘Dünyanın düzeni böyle’ mi diyorsun?
Demek öyle…
Güle güle…

*  *  *

‘Bırak dünyayı, savaşları, silahları, açları da kendi ülkene bak’ diyorsun demek…
Tamam.
‘Barış’ yine mi gelmedi bu topraklara?
Oysa senden bunu dilemişti bu adanın çocukları…
‘Yeni yıl dilekleri’ hep barışa adanır böylesi kan bulaşmış topraklarda…
Ama bak, sen de getirmedin.
‘İstedin de olmadı’ demek…
Bırakmadılar, öyle mi?
Buralarda yaşamayan ama çıkarları yüzünden dört bir koldan etrafımızı sardılar, evet.
Sürekli ‘halüsinasyon’ görüyoruz, haklısın.
Onlar söylüyor, biz zannediyoruz.
Kendi aklımız bize yetmiyor.
Ya da kendi aklımız nerede, onu kaybettik.
Sonuçta bir selamete doğru gitmekteyiz, binili vaziyette bir alamete…
Lakin nasıl bir ‘selamet’, belli değil.
Şimdi sen git, belki ‘yeni’dedir hayır…
Güle güle 2019…
Sana da güle güle…