Ersin Kaşif

Hacettepe Üniversitesi Devlet Konservatuarını birincilikle tamamlamış, birçok Avrupa ülkesinde konserler veren, Türkiye Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası Sanatçısı Nihat Ağdaç çok güzel bir makaleyle bu hafta bizlerle oldu. Bu konu çok ciddi ve ciddiyetle ele alınması gerekiyor. Keman sanatçısı Nihat Ağdaç’ın verdiği mesajlar çok iyi okunmalı. İşte Nihat Ağdaç’ın uzaklardan Kıbrıslılara mesajı; “Ülkemizde ve genel anlamda sanatçı-siyasetçi ilişkileriyle siyasilerin sanata ve sanatçıya bakış açısını, siyasilerin sanata istinaden ilgiden ziyade bilgi eksikliklerini irdelemeye çalıştım.
Ülkemizde Siyaset ve Sanat Arasında Yıllardır Kurulamayan Köprünün Temelinde Yatan Sorunlar!
Yakın geçmişte bir gazeteye verdiğim röportajda, ülkemizde gelmiş geçmiş hükümetlerin sanatla ilgili bir vizyona sahip olmayışlarından bahsetmiştim. Bunu başlı başına siyasilerin sanata ilgisizliğine bağlamamız yanlış olur. Bilgisizlik dersek bu sefer de siyasilerin tümüne birden haksızlık etmiş oluruz. Fakat, hem ilgisizlik hem de bilgi eksikliği mevcutsa işte o zaman sanatla ilgili arzulanan vizyonun oluşamadığını görüyoruz. Bu noktada, sadece siyasilere değil, biz sanatçılara da görev düşüyor. En yakın çevremizden, ailemizden ve arkadaşlarımızdan  başlayarak sanatın önemini halka ve siyasilere anlatmalıyız. Gerçekleştirdiğimiz performanslarla ilgiyi, konuşarak/anlatarak da bilgiyi aşılamalıyız. Gelişen dünyada teknolojinin yakaladığı ivme ve sosyal medyadaki patlama birçok şeyi de beraberinde getirdi. Artık sosyal medya üzerinden halk hareketleri  şekilleniyor, yüz binler hatta milyonlar bir araya gelerek mecliste muhalefet partilerinin iktidara gösteremediği tepkiyi gösterebiliyor, sosyal medyanın gücünden istifade ederek. Dünyanın ve teknolojinin süratle gelişip ilerleyişinin önünde durabilen nadir olguların başında sanatın, klasik müziğin geldiğini unutmamalıyız. 18. Yüzyılda bestelenen eserleri çalıyor olmamız, günümüz sosyal medyasının yakaladığı ivmeden faydalanmayacağımız anlamına gelmemeli. Klasik müziği, sanatı sosyal medya aracılığıyla tanıtmak, kitlelere –bu kitlenin içerisinde elbette siyasiler de var- ulaştırmak mümkün! Yediden yetmişe Facebook ve Twitter’ın  kullanıldığı ülkemizde kitlelere ulaşmak çok kolay, etkilemek ve ilham kaynağı olmak o kadar kolay olmasa da. Ülkemizde siyasi yapı genel anlamda büyük bir revizyona muhtaç. Çıkar ilişkileri öylesine sistematik ilerlemiş ki, her kesimden vatandaş olumlu veya olumsuz nasibini almış. Toplumu ayrıştıran bu sistemden artık bıkan halk, hem sivil toplum örgütlerinin çağrısı hem de geçiş hükümetinin olumlu icraatlarından esinlendiğine inandığım cesaretle, son seçimlerde yaptığı siyasi tercihler, değiştirdiği meclis aritmetiği ve parti değil kişi üzerinden gidişinin sembolü olan “karma oy” yönündeki tercihiyle bu talebini dile getirmiş oldu. Sanatçılar açısından bakacak olursak, özellikle belli başlı münferit veya toplu taleplerin (eğitim/konser amaçlı maddi destek veya bir senfoni orkestrasının kurulması gibi) gündeme geldiği dönemlerde  yetersiz bilgiden kaynaklanan ilgi eksikliği sebebiyle ortaya çıkan yanlış anlaşılmalar, sanatçı-siyasetçi kesimleri arasında iletişim sorunlarının temelini oluşturuyor. Kendimizi yeterince anlatamadığınız bir kişiden/taraftan olumlu beklentiler içerisine girip sonunda hayal kırıklığına uğruyorsak, sadece politikacıları değil, kendi anlatım becerilerimizi de gözden geçirmeliyiz. Biz sanatçılar belki siyasilerin politik kimlikleri üzerinde büyük etkiler yaratamayabiliriz. Ama birçok siyasinin ulaşamayacağı bir yere, sınırların olmadığı bir yere, insanların kalbine ulaşabiliriz, yüzyıllar önce bestelenen bir melodiyle, tuval üzerine vurulmuş ufacık bir fırça darbesiyle. Genç ve yetenekli sanatçılara kısa bir mesaj vermem gerekirse, sanata dört elle sarılsınlar derim. Ne kadar ayrıcalıklı ve bir o kadar sıradan olduklarını unutmadan.”