“Büyükelçi değil sanki vali.”
Manşette yazıyor.
Tozlu sayfaları karıştırırken karşıma çıkıyor.
Sene 1989.
8 Haziran…

*  *  *

Elbette Yenidüzen!
O zamanlarda başka hangi gazete böyle bir manşetle yayınlanacak?

*  *  *

“Kıbrıs Türkleri kendi bölgelerinde hızla azınlığa düşmektedir. Kıbrıs’ın demografik yapısını değiştirmek ve Kıbrıslı Türk kimliğini yok etmek politikası dünyanın dikkatini çekmemeğe özen göstererek uygulanmakta, Kıbrıs’ın kuzeyinde federal çözüme ‘hayır’ diyecek bir nüfus oluşturulmaktadır.”

*  *  *

Bu açıklamanın altında ‘CTP Merkez Yönetim Kurulu’nun imzası var.

*  *  *

30 sene geçmiş!
Nazım Hikmet’in sözüyle “güneşin etrafında otuz kez dönmüş dünya.”
Ada yarısı aynı yerde!

*  *  *

“Hiçbir efendi, kendi kölesiyle eşit olmayı kabul etmez!”
Böyle diyor söz…
Bilge’den okuyorum…
“Kölelerin uzlaşıyla eşitlik kazanması tarihte görülmemiştir. Kölelerin ekonomik bağımsızlıklarını kazanmaları için kendi özgür seslerinin olduğunu da keşfetmeleri gerekir.”

*  *  *

Kıbrıslı Türkler için hep bir “efendi” vardır.
“Efendi” tamam da…
Doğrusu “köle” tanımı tam da uymuyor buralara…

*  *  *

Birilerinin buyruğu altında, özgürlükten yoksun, zorbalık gören insandır köle!
Buralarda hayat “zorbalıktan” çok aslında “konfor” üzerine inşa edilmiş.
Toprak sahibi yapmışlar, dünyaya karşılık!
İkramiye bağlamışlar, iradeye karşılık!
Nutukla, marşla, bayrakla beslemişler, demokrasiye karşılık!

*  *  *

Bu ülkenin siyasi hareketlerine bir bakınız; yoksulları, ezilenleri, korumak için yola çıkanlar en önce kendi “konfor alanları”na hapsolmuşlar.

*  *  *

Yine o gazeteye bakıyorum, o açıklamaya…
“Kıbrıslı Türklerle, Türkiye’deki halkların kardeşliğine içtenlikle inanıyoruz. Bu kardeşliğe gölge düşüren, Kıbrıslı Türklerin nüfusuna, kimliğine, ekonomik ve siyasal yaşamına yapılan müdahalelerdir.”

*  *  *

Tozunu alıyorum sayfaların…
Öpüyor, alnıma koyuyor, yerine bırakıyorum.