Seçim, değişim ihtimali demek. Bu da kalpleri çarptırıyor. Bu dünyada bir umut varsa ona şefkat duyan, iyiliği ve güzelliği için çalışan insanda o da. Dünyanın çoğu ülkesinde Pazar günü yapılıyor seçimler. Pazar akşamları dünyanın bir yerinde olası bir değişim ihtimali için tetikte oluyoruz çoğu zaman. Bu gece sevinçle dolma ihtimalimiz çok yüksek. Kıbrıs’ın bölünmüş insanları olarak Avrupa Parlamentosu seçimlerinde birlikte bir zafer elde etmenin mutluluğunu yaşayabiliriz. Ben gelişmeleri New York’tan izliyor olacağım ne yazık ki. Günlerdir başka bir şey düşünemiyorum buralarda. İçim pır pır ediyor sürekli. Bu yolculuk bazı zorunluluklardan ötürü ters bir zamana denk geldi maalesef.

Bir zamanlar “Pazar en zalimidir günlerin” diye bir yazı yazmış biri olarak Pazar’ın bir heyecan ve umut günü olduğunu teslim etmek istiyorum. Kıbrıs’taki barışa, birlikteliğe inanmış insan potansiyeli büyük dönüşümlerin önünü açabilecek bir küçük zafere imza atabilecektir bugün. Oylarımızla, birlikte karar alabileceğimizi, bölünmüş adamızda birlikte davranıp bir dönüşüm yaratabileceğimizi gösterebiliriz.

Hafta içinde Panikos Hrisantu ile Paris’teki BULAC kütüphanesinin Kıbrıs koleksiyonu bölümünün düzenlediği bir yuvarlak masa toplantısındaydık. Kıbrıs’ta sanatın yeniden yakınlaşmada oynadığı rol üzerinde konuştuk. Paris sokaklarında fotoğraf çekip dolanırken aklımız hep Niyazi’deydi. Pazartesi onu Avrupa Parlamentosu yolunda görmek büyük bir sevinç olacak. Bunun pek çok olumlu gelişmenin önünü açacağına tüm kalbimle inanıyorum.

Statükoyu korumaya çalışan pek çok siyasetçinin kâbusu insanların elindeki oy gücüdür. Türkiye’de de iktidarını korumak için her türlü manipülasyona başvuranların sandıktan çıkan sonuçlarla nasıl afalladıklarını görebiliyoruz. Kendilerini ülkenin sahibi, ayrıcalıklı yurttaşları sananları böyle geriletebiliriz ancak. Eğer şu veya bu biçimde bir oy hakkım varsa bunu mesajımı vermek için kullanabilirim. Yeterli olursa da bir dönüşüme imza atarım.

Kıbrıs’ın bu karanlık zamanlarında tek umut barışa ve bir arada var olmaya inanan insan potansiyeli. Her iki tarafta da ne müthiş gençler olduğunu görmek özellikle umut veriyor insana. Yıllardır çizgisini sürdüren bu kabul edilemez durumdan nasıl çıkarız diye kafa yoran pek çok insan var adanın her iki yarısında da. Kıbrıs’ın tek umudu kendini tek Kıbrıs fikrine adamış barışseverlerin varlığı, zekâsı ve kararlılığı bence Pazar akşamı bütün bu güzel insanlarla birlikte havaya sıçrayabiliriz. Nasıl da büyük bir mutluluk olur bu.

Kendi kaderimizin başkalarının elinde olduğunu, bunu değiştiremeyeceğimizi düşünmek hayattaki en büyük talihsizliktir. En imkânsız görünen çıkmazları bile aşabilmek elimizdedir oysa. Hem kişisel hayatlarımız hem de ülkelerimiz için geçerli bu. Birilerinin hesabını bozmak, düşmanca politikalarına darbe vurmak bizim elimizde.

Bugün Kıbrıs’ta olmadığım ve oy kullanamadığım için suçlulukla doluyum. Diğer adaylar arasında da beğendiklerim var ama benim tercihim zafere en yakın olması bir yana Avrupa Parlamentosu’na çok yakışacağını, Kıbrıs’ın geleceğini etkileyecek dinamikleri harekete geçireceğini düşündüğüm kırk yıllık arkadaşım Niyazi’den yana. Bunun Kıbrıs için bir dönüşümün yolunu açacağına inanıyorum tüm kalbimle. Bu yazıyı yazarken sandığa gitmeye tereddüt eden birileri belki ikna olur ve benim yerime de oy kullanır diye umuyorum.

Bu akşam, heyecan içinde Kıbrıs’ın gülümsediğini, düşmanlığın değil birlikteliğin kazandığını görmek için bekliyor olacağım.

Pazartesi daha ışıklı bir güne uyanmak dileğiyle.