Seçimler hep heyecan verir bana.  Yaşamım süresince kaç ‘seçim’ yaşadım, bilmiyorum. Seçimler, iş ola yapılan seçimler, şikeli seçimler, sipariş seçimler, sonucu önceden bilinen seçimler  v.s.  v.s. v.s. On mu ? Yirmi mi ? 50 mi ?  Durup hesaplamadım da. Ancak her seçimin –sizi bilmem- bana farklı bir heyecan verdiğini çok net söyleyebilirim. Şimdi yine bir seçim dönemine girdik ya,  içim içime sığmıyor. Heyecanım her gün biraz daha artmakta....
Transferler....Ara transferlerinden sonra ‘final’ transferleri....
Ve finale doğru....Önce aday adayları... ‘Kalıp’ isimler....’Sürpriz’  isimler...
Sonra ‘adaylar’.... ‘Kalıp isimler’, ‘Sürpriz’ isimler....
Dışta kalanlar... İçte yer bulanlar....
Daha sonra sıralamalar... Hem de ne güzel sıralamalar....
Sonra seçimler.... Sandığa gidenler,  gitmeyenler.. Ama sandığa gitse de gitmese de yönetimlerden her zaman hep, en çok şikayetçi olanlar...
Ve seçimlerde kazananlar, kazanamayanlar... Ağlayanlar, sevinenler, küsenler....
Kazananların ‘kırmızı koltuk’ sevinci ; kazanamayanların kazanamama nedenleri üzerine iddiaları.....
Anlatılanlar....İnanırsınız veya inanmazsınız. İnanmasanız da anlatılanlara ister  “Vayyy beeee...!!!!!” dersiniz, isterseniz “Hadeee yahuuuuu.....!!!!.” .
Heyecan üstüne heyecan işte. 
      ***
Düşünüyorum da,  bunca yıldır neler gördük neler......
Her seçimde, ‘Anavatan-Yavruvatan’  edebiyatı yaparak ve de Türkiyedeki iktidarı (her kim olursa olsun farketmez) arkasına almaya çalışarak seçim kazanmak isteyenler....
‘Seçim’ uğruna, Türkiyedeki iktidara göre, solcu,  sağcı, sosyal demokrat, faşist veya dinci olabilen partiler....
Siyasi Partileri babalarından miras kaldı sananlar....
Milletvekilliğini ‘meslek’ edinen,  ‘mesleğini’ (!!!) kaybetmemek için kırmızı koltuğu hayatının sonuna kadar, her ne pahasına olursa olsun tutmak isteyenler...
Parayla oy satın alan politikacılar, parayla satılan seçmenler...
İsteklerini elde etmek için dört gözle ‘seçim’ bekleyen çıkarcılar....
Bol bol sözler veren ‘adaylar’, sözlere aptalca inanan seçmenler...
Sandıklar önünde bekleyip, “Kim en çok parayı verirse oy’um ona” diyen seçmenler...
Paralarıyla Parti’leri satın almaya çalışan iş adamları...
Çıkarları için büyük miktarda parayı gözden çıkaranlar...
Tehditle, şantajla iktidarı elinden bırakmayanlar, bırakmak istemeyenler....
Silah zoruyla oy toplayanlar....
Aday adayı olabilmek için parti başkanlarının peşinden ayrılmayıp, yalakalığın en güzel örneklerini sergileyenler...
Aday olamayınca peşinde dolandığı Başkanı’nı yerden yere vurmaya başlayanlar...
“Parti, Parti ve sadece Parti” diye dövünür görünürken, seçimlerde ‘sıralama’da üstte olan yoldaşlarının yolunu kesmeye çalışanlar...
Parti parti dolaşıp, en büyük çıkarı nerede sağlayacağını arayanlar...
“Falanca parti olmadı bir de filanca partiyi denemeliyim” diyenler...
‘Büyük ve çok önemli adam’ olmanın yolunun ‘milletvekili’ olmak olduğunu sananlar....
Tanıdığınızı sandığınız bir sürü insan ama  iş  ‘Seçim’e gelince ‘tanınmaz’ olanlar...
Seçim propagandaları sırasında verdikleri sözler kitapları doldururken, koltuğa oturduktan sonra sözlerini unutanlar...
Hala ‘ezberlenmiş’ isimlere oy vermeye devam eden seçmenler...
Rüşvet alanlar rüşvet verenler....
Ejderler... Aslanlar.... Keçiler....Kartallar....Şahinler.... Tilkiler... Asalaklar....
Ve şu anda aklıma gelmeyen daha neler neler......
Bir düşünün, böyle heyecanı  başka nerde bulursunuz ki ?