Seçim Noel’i / Προεκλογικά Χριστούγεννα
Seçim Noel’i
Bu sene sanki de Noel gelmedi. Yollar sokaklar süslendi, evlerin pencerelerinden ışıklandırılmış Noel ağaçları görünüyor, fırınlarda geleneksel tatlılar, televizyonlar oyuncak reklamlarına boğuyor ve çocuklar bu oyuncaklardan kendilerine göre en iyilerini seçip Noel Baba’ya mektup gönderiyorlar. Mektuplar gönderildi bile. Ama yine de… Sanki Noel kokusu yok!
Sanki düz bir hatta ilerliyoruz. Her şey birbirine benziyor. Günler, geceler… Kış bile kendisini iyiden iyiye hissettirmedi ve havaya girmemize katkı koymadı. Düşünceme göre “seçim öncesi dönemin suçudur” bu.
Seçim dönemi de, sanki aynı hattadır. Sanki seçim falan yokmuş gibi… Tüm dönemlerin en sönük seçim öncesi dönemini yaşıyoruz. Kurmaylar karşı karşıya gelecek noktalar bulup çıkarıyorlar. Adaylar bültenlerde ve programlarda bağırıp çağırıyorlar ama… Onları duyan kim?
Bu hususa yakışan “yozlaşmışlık” sözcüğüdür. Şimdiki mesele değildir ama her seçim sürecinde daha da artıyor. Özellikle de gençler arasında. Seçim Dairesi’nin verilerine göre, bu yıl seçim kütüğüne 10.500 yeni seçmen kaydoldu. Oysa kaydolabileceklerin toplam sayısı 40.000 kişiydi. Cumhurbaşkanlığı seçimleri için bugüne kadarki en düşük yeni seçmen katılımı verisi budur.
Ama yine de… Kimse umursamıyor! Kimse sorgulamıyor! O veya bu şekilde, gençlerin oyları ile veya gençlerin oyları olmaksızın bir seçim sonucu çıkacak. Seçim öncesi dönem ise orta yaşlı ve yaşlılara göre uyumlaştırıldı. Adayların “target group’ları” bunlardır.
Cumartesi günü bir arkadaşımla Büyük Han’a gittik. Yoğun seçim öncesi atmosferi ikimizde de büyük ilgi uyandırdı. Aday heyetleri insanlar ile karışmış durumdaydı. İnsanlar onları kabul ediyordu. Milletle el sıkışıyorlardı. Birçoğu adaylarla selfi çekiyordu. Arkadaşım, “sanki politikacılarla ilgili durumlar bu tarafta daha iyi” dedi. Bilmiyorum… Belki de haklıdır.
O Cumartesi gününden sonra bizdeki arkadaş ve aile toplantılarında da özellikle son yayınlanan anket sonuçlarının ardından seçim konusunun daha fazla konuşulduğunu fark ettim. Ama bu konuşmaların çoğu cumhurbaşkanlığı seçimleri tartışması gibi değil, bir futbol derbisi tartışması tadında yapılıyor. İlgin nokta ise kimin birinci çıkacağı değildir. Zaten tüm kamuoyu yoklamaları Nikos Anastasiadis’i favori gösteriyor. Mesele, Nikos Anastasiadis’in ikinci turdaki rakibinin kim olacağıdır. Bu konuda Nikolas Papadopulos ile Stavros Malas sıkı bir çekişme içerisindedirler.
Senaryolar milletin çok hoşuna gidiyor. Nikolas Papadopulos ikinci tura kalırsa AKEL ne yapacak? Peki, Stavros Malas ikinci tura kalırsa DİKO nasıl hareket edecek? Bu iki adaydan hangisi Nikos Anastasidis’e yaklaşabilir? Orta yaşlı ve yaşlılar arasında yapılan konuşmalarda bu soru ve senaryoları duyabilirsiniz. Ve muhtemelen halen Noel havasına girmememin sebebi çevremin bu yaş gruplarından oluşmasıdır. Günün sonunda, belki de henüz kutlama havasına girmememin sebebi seçim dönemi değil, kaybedilmiş gençliktir.
Pazartesi günü Noel! Aile olarak bir araya gelip sofra kuracağız. Bu sofra sık sık olduğu gibi ikiye ayrılacak. Bir tarafta ‘ihtiyarlar senatosu’ oy oranlarını, ihtimalleri, senaryoları analiz edecek ve muhtemelen kebap, hindi ve kurabiyeler arasında Cumhurbaşkanı’nı çıkaracak; diğer tarafta ise gençlik kim bilir ne analiz edecek ve ne konuşacak? Acaba bu memlekette gençlerin ne düşündüklerini, kaygılarının ne olduğunu ve geleceklerinin nasıl olacağını umursayan var mıdır?
İyi Noeller!
YENİDÜZEN için yazılmış Yunanca özgün metinden çeviri: Çağdaş Polili
Προεκλογικά Χριστούγεννα
Σαν να μην είναι Χριστούγεννα φέτος. Οι δρόμοι στολίστηκαν, από τα παράθυρα των σπιτιών διακρίνονται ολόφωτα τα φορτωμένα με λαμπιόνια χριστουγεννιάτικα δέντρα, οι φούρνοι πωλούν μανιωδώς όλα τα παραδοσιακά γλυκά, οι τηλεοράσεις βομβαρδίζουν τα παιδιά με διαφημίσεις παιχνιδιών κι αυτά επιλέγουν το καλύτερο. Το γράμμα στον Άγιο Βασίλη έχει σταλεί ήδη. Αλλά πάλι… σαν να μην μυρίζει Χριστούγεννα!
Σαν να κινούμαστε σε ευθεία γραμμή. Όλα μοιάζουν ίδια. Οι μέρες, τα βράδια. Ούτε ο χειμώνας δεν μας έκανε ακόμα καλά-καλά τη χάρη να συνδράμει στη διαμόρφωση του κλίματος. «Θα φταίει η προεκλογική» σκέφτομαι.
Αλλά κι αυτή, σε ευθεία γραμμή κινείται. Σαν να μην έχουμε εκλογές. Βιώνουμε την πιο νωχελική προεκλογική εκστρατεία όλων των εποχών. Τα επιτελεία εφευρίσκουν σημεία αντιπαράθεσης. Φωνάζουν οι εκπρόσωποι των υποψηφίων στα δελτία και τις εκπομπές, αλλά ποιος τους ακούει…
Η λέξη που αρμόζει είναι «απαξίωση». Δεν είναι τωρινό φαινόμενο, αλλά σε κάθε εκλογική διαδικασία διογκώνεται. Κυρίως από τους νέους. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Υπηρεσίας Εκλογών φέτος εγγράφηκαν στους εκλογικούς καταλόγους 10.500 νέοι ψηφοφόροι από τους συνολικά 40.000. Πρόκειται για τη μικρότερη συμμετοχή νέων ψηφοφόρων σε προεδρικές εκλογές.
Και πάλι όμως… κανείς δεν ανησυχεί! Κανείς δεν προβληματίζεται! Έτσι κι αλλιώς το αποτέλεσμα θα βγει με ή χωρίς την ψήφο των νέων. Απλά η προεκλογική, προσαρμόζεται στα μέτρα των μεσήλικων και ηλικιωμένων. Αυτό είναι το target group των υποψηφίων.
Επισκέφθηκα ένα Σάββατο το Μπουγιούκ Χαν με μια φίλη. Έκανε και στις δύο εντύπωση η έντονη προεκλογική ατμόσφαιρα. Μπουλούκια οι υποψήφιοι αναμιγνύονταν με τον κόσμο. Κι αυτοί τους αποδέχονταν. Τους έσφιγγαν το χέρι. Οι περισσότεροι έβγαζαν και σέλφι μαζί τους. «Σαν να είναι καλύτερα τα πράγματα για τους πολιτικούς απ’ εδώ» μου ‘πε η φίλη μου. Δεν ξέρω… μπορεί να έχει και δίκιο.
Μετά από εκείνο το Σάββατο, παρατήρησα ότι οι συζητήσεις κάπως άρχισαν να φουντώνουν και σε εμάς στις φιλικές και οικογενειακές συγκεντρώσεις, ιδιαίτερα ύστερα από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας. Περισσότερο όπως συζητείται ένα ντέρμπι ποδοσφαίρου, παρά κούρσα για τις προεδρικές. Το ενδιαφέρον δεν είναι για την πρωτιά. Όλες οι δημοσκοπήσεις άλλωστε, δείχνουν τον Νίκο Αναστασιάδη φαβορί. Ποιος θα είναι ο αντίπαλος του Νίκου Αναστασιάδη στον δεύτερο γύρο είναι το θέμα, με τον Νικόλα Παπαδόπουλο και τον Σταύρο Μαλά να κονταροχτυπιούνται.
Τα σενάρια αρέσουν πολύ στον κόσμο. Κι αν ο Νικόλας Παπαδόπουλος περάσει στον δεύτερο γύρο τι θα κάνει το ΑΚΕΛ; Κι αν ο Σταύρος Μαλάς περάσει στον δεύτερο γύρο, πώς θα κινηθεί το ΔΗΚΟ; Ποιος από τους δύο μπορεί να απειλήσει τον Νίκο Αναστασιάδη; Αυτά ακούς στις παρέες των μεσήλικων και ηλικιωμένων. Και μάλλον γι’ αυτό κι εγώ δεν ένιωσα ακόμη Χριστούγεννα, γιατί σε αυτές τις παρέες ανήκω. Τελικά μπορεί να μην φταίει η προεκλογική περίοδος για το ότι δεν ένιωσα ακόμη το κλίμα των γιορτών, αλλά η χαμένη νιότη.
Τη Δευτέρα είναι Χριστούγεννα. Θα τα περάσουμε σε οικογενειακό τραπέζι. Το οποίο ως συνήθως θα χωριστεί στα δύο. Στη γερουσία, η οποία θα αναλύει τα ποσοστά, τις πιθανότητες, τα σενάρια και πιθανόν να βγάλει Πρόεδρο μεταξύ σούβλας, γαλοπούλας και κουραμπιέ και στη νεολαία, η οποία ποιος ξέρει τι θα αναλύει και τι θα συζητά; Σάμπως ένοιαξε ποτέ κανένα τι σκέφτονται, για τι ανησυχούν και ποιο είναι το μέλλον των νέων σε αυτό τον τόπο;
Καλά Χριστούγεννα!
