Her seçimden önce, meclis dışında kalan ve baraj sorunu yaşayan sol partiler özellikle CTP’nin de dahil olduğu bir seçim ittifakı arayışı içinde oluyor. Yadırganacak bir durum değil… İlkelerde ve vizyonda uyumlaşma sağlandıktan sonra, stratejik olarak önemli bir girişim olur. Bütün mesele, ilk önce uyumu yakalamakta…

Geçmişte CTP’nin ‘Birleşik Güçler’ yapısı adı altında sendika ve meslek örgütlerinin de dahil olduğu birçok sivil toplum örgütü ile çok başarılı bir ittifakı olmuş, Kuzey Kıbrıs halkının ve Kıbrıs adasının geleceği konularında önemli gelişmeler, ilerlemeler ve kazanımlar sağlanmıştı. CTP’nin dışında kalan sol partiler de BDH örgütlenmesi ile seçimlere katılmış, arzu edilen oranda olmasa bile önemsenecek bir başarı elde etmişti. Seçimlerden sonra BDH’yı oluşturan siyasi partiler ayrılmış, BDH da bazı aşamalar sonrasında TDP’ye evrimleşmişti. CTP’nin Birleşik Güçler yapılanması ise daha uzun süreli olmuş; katılımcı sivil toplum örgütleri ile CTP’nin iş birliği de kimi örgütle mutlu, kimi örgütle mutsuz bir şekilde sonuçlanmıştı.

Son yerel seçimlerde LTB Başkanlığı için CTP aday göstermeyerek, TDP’nin adayını desteklemişti; CTP bunun aynısını geçmişte Akıncı’nın belediye başkanlığına seçilmelerinde de yapmıştı… Benzeri bir destek CTP dışındaki sol partilerden CTP’ye pek yansımamıştır; sonuçları açısından şimdi irdelemek de gereksiz, öğretisi ise her ilgili partinin hafızasında kayıtlıdır. Cumhurbaşkanlığı seçimlerinin ikinci turlarında da CTP Akıncı’yı koşulsuz desteklemiştir.

Geldik bugüne… Sol çok parçalı… Birbirini açık-kapalı eleştirir durumda; özellikle küçük sol gruplar CTP’yi zaman zaman çok keskin eleştirmektedir; demokrasi içinde eleştiri bir haktır, doğruluğu ve tutarlılığı kamuoyu takdirinedir… Seçim kapıya dayanınca CTP ile ittifak arayışını konu etmek ise ne kadar samimi bir öneridir, süreçte belli olacaktır. CTP’nin ittifakın öncüsü olması önerisi de var… Bir ittifak için önce öncü tayin etmek değil, tarafların bir araya gelip ilke ve ölçütleri konuşması, tartışması ve uyum sağlaması ve vizyon tespit etmesi gerek. Bağlaşıklık yapacak olan örgütlerin en büyüğü hangisi ise elbette öncü o olur… Başarılması gereken ise önce ilkeleri konuşmak, saptamak, zapt-ı rapt altına almak, buna bağlı olarak vizyonu yazmak ve hem seçim döneminin hem de sonrasının strateji ve eylem planlarını yapmaktır.

Bunlar yapılmadan hangi parti nereden kaç aday gösterecek, adayların sırası ne olacak tartışmasına girilirse ittifak olası değildir. Özellikle baraj sorunu olan ve dolayısıyla ittifak konusunda çok istekli ve ısrarlı olan partilerin, böyle bir sorunları yokmuş gibi davranarak ittifakı aday üleşimi ve yerleşimi olarak görmeleri ve makul ve gerçekçi olmayan taleplerde bulunmaları ittifak oluşturmak için bir tehdittir. İttifakın amacı, mutabık kalınmış ilkelerden, sol siyaset ve değerlerden kaynaklanan vizyon ile Kuzey Kıbrıs’ın geleceğini kurmayı başarmak olmalıdır; bunun için tüm sol ve devrimci unsurların sinerji yaratabilmektir.

Bu ittifak tek çatı altında sağlanabilirse ne ala… Geçmişte olduğu gibi iki farklı çatı altında sağlanabilirse, tarafların birbirini suçlamadan, saygılı bir tarz ile eleştirmesi de başarılı sonuç açısından önemlidir. İki tarafın tek çatıda ittifak yapamayışı konusunda ve seçim sürecinde de rakip olarak birbirini suçlaması solun toplam başarısını engelleyecektir. Örneğin, daha şimdiden, tek çatı altında ittifak önerisi yaparken denirse ki “… Ben hodri meydan diyorum… CTP bugün meclise bir ittifak yasası sunsun… Yapmazsa niyet yok demektir…” bunun adı CTP’yi suçlayabilecek malzeme arayışıdır. Daha ilkeleri konuşmamışsınız, mutabık kalacağınız belirsiz ama önce yasasını sunsun CTP de diğer partiler CTP’nin ittifak konusunda niyeti anlaşılsın demek CTP’yi sınamaktır… Bu yaklaşımla ittifak olmaz, olursa sonuca varmaz… Şimdiden hodri meydan demek marifet değil, meydan uzlaşı ile tarif edilirse öyle bir marifete gerek de kalmaz…

Yaklaşan erken genel ve yerel seçimlerde sol unsurların bir ittifak arayışı olacaksa, önce sol ideoloji kapsamında ve içinde bulunulan gerçekleri ret ve inkâr etmeden, gerçekçiliği de ihmal etmeden bir strateji ve eylem planı üzerinde yoğunlaşılmalı, mutabık kalınmalı, vizyon kayda alınmalı ve öylece birlikte yola çıkmaya birlikte karar verilmeli. Akabinde de tüm unsurların gücünün ve örgütlülüğünün veri tabanı ve birbirlerine karşı saygı ile aday listeleri üzerinde çalışılmalı. Tek çatı olmazsa da iki çatı olsun başarılabilmeli; bu iki çatı da seçimlerde rakip değil refik olduğu bilinci ile meydan okumayı sağ partilere yapmalı… Solun soldan tırtıklayacağından daha fazla oy var sağ cenahta…

Bir endişeyi de paylaşmakta fayda var… Sol tek çatıda birleşerek seçimlere katılırsa, karşısında tek çatıda bir sağ bulacak; tam da Türkiye’nin UBP için istediği zemin… Sol unsurlar da hesaba katmalı…