“Seninle bir dakika” en sevdiğim duygusal şarkılardan biridir.
Semiha Yankı, “gözlerin gözlerimi canım, bir dakikada içti” diyen bu özel şarkıyla, Türkiye’nin Eurovision’da ilk göz ağrısı oldu.
Önceki akşam televizyonu açtım ve “çocukluk aşkı”ma döndüm.
Eurovision finaline!
Tüm aile heyecanla izlerdik.
Tek farkla.
Türkiye’yi izlerdik!
Kimi senelerde “Kıbrıs Rum Kesimi” derdi spiker ve doğrusu anlamazdık.
Türkiye’nin şarkılarını ezberlemiştik.
Çetin Alp’in OPERA’sı örneğin, nasıl bir felaketti öyle...
Nilüfer’in “Sevince”si, Ajda’nın “Petrol”u, Kayahan’ın “Gözlerinin Hapsinde”si...
Bırakınız finalde yarışan şarkıları, Türkiye’nin ülke elemelerini dahi bilirdik.
“Cici Kızlar” örneğin!
Uzun seneler hep aynı hezeyanı duyduk:
“Türkleri sevmiyorlar! Müslüman olduğumuz için bizi istemiyorlar!”
Gün gele Sertap Erener yarışmayı kazanınca anladık ki mesele hayali düşmanların ötesi biraz da kaliteymiş!
Hadise’nin “Düm Tek”ini anımsarım, son senelerde... Ve en son Can Banomo’yu...
Son 5 senedir Türkiye yok!
Çünkü 5 senedir Türkiye dünyayla didişmek, gazetecileri hapse tıkmakla meşgul.

*  *  *

200 milyon insan izlemiş önceki akşam, Eurovision finalini...
İlk kez hayatımda, Kıbrıs için bu kadar heyecanlandım.
Üç sebebi vardı, sanırım...
Birincisi, Türkiye yoktu.
İkincisi, Kıbrıs’ın şarkısı son derece iddialı, coşkulu, sıcaktı.
Ve üçüncüsü artık anladım ki, önce biz uzlaşmalıyız Kıbrıs’ta, kendi öznemizi yeniden yaratmalıyız, ortak ülke düşümüzü senelerin ezberini yıkarak yeniden oluşturmalıyız.

*  *  *

Kimi zaman diyorlar ki, her sorunu Kıbrıs meselesine bağlıyorsunuz.
Ey güzel kardeşim, çatısı olmayan bir evde oturuyorsan eğer...
Yağmur yağdığında ıslanırsın..
Ve güneş varsa, yanarsın...
Sebebi de başka değildir...
O evdir!
Çatısız o ev...
İstediğin kadar gece yıldızları izle, yine de romantik olmaz.
Taş yağsa başına yağar!