İşimizi gücümüzü bıraktık ofiste, yangın helikopteri için hesaba durduk (!)
Saat başı kaç lira?
Oysa birkaç dakika öncesinde, aynı hesap makinelerinde, bu ay sonunda ‘maaş nasıl ödenir’i çarpıyor, vergi yüküne bölüyor, dövize göre kağıdı topluyor, kendimizi eksiltiyorduk!..

***

Senelerce bir yerimizi yırtıp, bir başka yerimize giydik!
Sendikacısı...
Gazetecisi...
Muhalifi...
Örgütlüsü örgütsüzü...
Her yangında, “nerede bu helikopter” sorduk, durduk.
Az mı örnek gösterdik güneyi, “Bak, onların var...”
Öyle de bizim alışkanlığımız bu değil mi hep, “canımızın çektiği”ni isteriz de “elimizdeki kaynak ne” bakmayız pek!..
Cevizcinin çuvalından tüketir, fakirleştikçe öfkelenir, birbirimizi yeriz sonra...

***

Şimdi bu helikopter 937 bin dolar para alacak, 3,5 ayda!..
100 dakika uçacak, günde, en fazla...
Yangın varsa..
Yoksa!..
Olmasın tabii...
Yine de 5 bin 160 dolar  saati...
İçinden de çıkamadık ya, bu ücret saatlik mi, günlük mü, 100 dakikalık mı, her neyse...

***

Tam da ‘özel sektör emekçisi’ yanarken ve 2011 Yasası’yla kamuya koşanlar uğradıkları adaletsizliğe bağırırken, bir de doların ateşi bastı!..
Hemen ardından BRT’deki dostların tartışmasına ilişti gözüm sosyal medyada..
Müdür gidince ve daha önce ‘sorumlu’ görevler verilen dostlar eski işlerine dönünce, bu kez de ‘odasızlık’ gibi krizler patlak vermiş...
- Kafeteryaya gidiyorum, diyordu meslektaşım, ‘oda yok’...
Bir diğeri soruyordu, “gelirsek dondurma var mı?...”

***

Bu helikoptere parasını ödeyeceğiz ya.
Yangın çıksa da çıkmasa da...
Az buz değil üstelik....
‘Yangın’sız günlerde, şöyle bir gezse de hepimizi baştan aşağı yıkasa...
Su serpse ‘gönlümüze....’
Islansak...
Serinlesek...
Fena mı olur yani!?