1.5 milyar TL uçtu, gitti.
Gençliğin kaybı bu...
Sporun kaybı...
Üstelik de böylesine “kıt kaynak” yaşarken.
Ve sebebi iş bilmezlik, plansızlık...
* * *
Son bir senedir “Kazı Kazan” biletleri görmüyorsunuz değil mi?
Yok!
Bu biletler yurt dışında basılıyordu.
“Memlekette basılsın” dendi.
İyi, güzel, anladık.
Önce “İhale Yasası” beklendi!
Yasa geçene dek, Koalisyon Ortakları uzlaşamadı: “Sizinkiler mi basmalı bizimkiler mi?”
Partiler arasında çekişme gençlikten yedi!
* * *
Doğrudur, bu ülkede basılmalı.
Ama ihale sonuçlanana kadar da hizmet alımına devam edilirdi, ne olacak yani!
Her ay 150 bin TL temiz para bırakıyor bu şans oyunu...
Ve bu kaynak, gençlik içindi!
(Diyeceksiniz ki istihdam yapılıyor, makam arabası alınıyor, yemeye-içmeye gidiyor falan... Umarım öyle değildir ve bu kaynak onca gençlik projesi beklerken gerçekten de önemli.)
* * *
İhale Yasası çıktı ama dert bitmedi.
“Kazı Kazan” için ihale açtılar, ihaleye katılan firmalar birbirine tutuştu.
Mesele “Rekabet Kurulu”na gitti...
Derken davalık oldu!
İhaleyi kazanan firmanın aslında “matbaacı” olmadığı söylendi.
Yine “partizanlık” kokusu!
Pek de bilmiyorum.
Dava ne oldu, onun dahi peşine düşmedim.
Çünkü bir ay sonra, tam bir yıl dolacak.
* * *
15 Kasım 2016’da oynanmıştı en son!
Tırnaklarımızla kazıdık (!)
Ve altından “KKTC” çıktı.
Tam da uydu!
* * *
Bir genci daha uyuşturucunun kucağından aldık, toprağa verdik yenile...
1.5 milyar TL’ye ülkenin başkentine pırıl pırıl bir merkez yapardık.
Surlariçi’ni sanatla, kültürle buluştururduk.
Çocuk mağdurları ayırırdık, merkezi cezaevinden, 1.5 milyara...
1 senede ihtirasa, hırsa, aptallığa uçtu.
Kazıdıkça kaybediyoruz bu ülkede...
İş bilmezlikle... Partizanlıkla... Plansızlıkla...