Şu meşhur ‘Geçici 10’uncu madde...’
Hani ‘psikolojik yorumu’ ve konumlanması çok farklı !
Siyasetimize, sosyal ve kültürel kimliğimize, yürütmemize ve ekonomimize Türkiye’nin etkin ve fiili müdahalesinin ANAYASAL dayanağı gibi kabul görüyor.
‘Psikolojik etki’si çok farklı olsa da...
‘Geçici 10’uncu madde’nin tek ‘bağlayıcı’ tarafı, YURT SAVUNMASI ...
Gerisi, yönetenler ya da yönetilenler açısından iradesizliğimiz, yardakçılığımız, beceriksizliğimiz, aç gözlülüğümüz, bencilliğimiz ve ‘aldık, cebimize koyduk, kabul ettik’ tavrımız tabii...
***
GEÇİCİ 10’uncu madde ilk kez 1985 Anayasası ile gelmişti gündeme...
Rauf Denktaş Meclis’e, “Türkiye’den gelen bir metni size okuyorum” demiş ve eklemişti: “Bizden ricaları bunun kabulüdür...”
***
1985’teki o Meclis birleşiminde, şu mesajı da vermişti dönemin Reis-i Cumhur’u:
“Bunun Anayasa’ya geçici bir madde olarak konması, hem Türkiye’nin burada geçici olarak bulunduğunu, hem de burada bulunduğu sürece de bize karşı içten veya dıştan yapılacak bir saldırya karşı Türkiye’nin sorumlu olduğunu bütün dünyaya gösterecek bir tutumdur...”
***
En ilginci de şu...
23 Mayıs 1984 tarihli toplantı tutanağına yansıyan ve “Türkiye’nin ricası” olarak sunulan “Geçici 10’uncu Madde” ile daha sonra ANAYASAMIZA giren ‘madde’ aynı değildir !..
‘Nasıl değişmiştir, kim değiştirmiştir’ meselesinde ise biraz ‘flù’dur fotoğraf!..
***
Tufan Erhürman’ın “100 Soruda 2014 Anayasa Refendumu” kitabı, tarihsel bir süreç içerisinde anlatılıyor “10’uncu madde” tartışmalarını...
Ve elbette 2014 ANAYASA değişiklik önerileri kitabın öznesi...
‘Yurt Ödevi’yle ilgili CTP ve TDP’nin sunduğu ilk öneriler, UBP ve DP’nin önerileri niçin reddettiği, tümü, kitapta.
***
Tarihe not düşmek adına, örnek bir sorumluluğa imza attı, Tufan Erhürman...
Okuyunuz...
Ya ‘acaba’ diyen bir soru oluşacaktır beyninizde... Ya da ‘biz ne yaptık’ diyen bir yara...