Adeta ‘çiçek bahçesine’ dönen Mağusa Kabristanlığı ise hala ilk günkü gibi ailelerin feryatlarına, annelerin durmak bilmeyen gözyaşlarına tanıklık ediyor…
Neredeyse her kabrin başucunda bir tabure, anne ve babaların, nine ve dedelerin oturup çocuklarıyla konuştuğu, oradan saatlerce ayrılamadığının göstergesi…
Kimisinin kabrinde kazandığı madalyası, kimisinin arkadaşından bir not, kimisinin ise fanatiği olduğu takımın forması…
Kabristanlık ziyaretleri hala sürerken, annelerin hiç bitmeyen hıçkırıkları, acılar ilk günkü gibi, anne babaların feryatları dinmiyor…