Henüz yayınlanmamış bir kitap okuyorum.
“Ulus kaçağı” bir hayatın öyküsü.
Adanın pek çok insanı gibi “mülteci” büyümüş, bir “getto”dan dünyaya dokunmuş ama hep Kıbrıs’a dönmüş birisi...
“Uluslar çağırdığında dönüp bakmadım” diyor.
Sömürgeciliğin, etnik çatışmaların ve milliyetçiliğin mağduru bir ülkeye, barışın ışığını tutuyor.
* * *
26 Mayıs’ta Avrupa Parlamentosu seçimi var.
Bu seçimde, Kıbrıslı Türkler belki ayrı bir toplum olarak kendi temsilcisini seç(e)miyor.
Ancak...
Kıbrıs Cumhuriyeti kimliği sahibi Kıbrıslı Türklerin oyları, pratikte bir parlamenter seçmeye yetiyor.
* * *
AKEL gibi köklü ve geleneksel bir parti, ilk kez bir Kıbrıslı Türk’ü aday gösteriyor.
(Annan Planı’ndaki “Hayır”ı unutulmasa dahi umutlandıran bir adım.)
O aday, Niyazi Kızılyürek.
Kıbrıslı Rum gazeteci arkadaşlarımın pek çoğu “seçilme olasılığının çok yüksek olduğunu” söylüyor.
Etnik kimliğinden bağımsız olarak bu tahmini yapıyorlar.
* * *
Avrupa Parlamentosu’nda Kıbrıs’a ait 6 sandalye var.
“2’si Kıbrıslı Türklerin” diye hesaplanıyor, Kıbrıs bölünmüş olmasa!
Kıbrıslı Türkler ve Kıbrıslı Rumların, kendi temsilcilerini “ayrı ayrı seçmesi” gerekiyor, yine, eğer Kıbrıs
“parçalanmış” bir “devlet” olmasa!
O nedenle, elbette bu seçim “siyasi eşitlik” ilkesine yanıt vermiyor.
Ancak bu seçimden, Kıbrıslı Türklerin de lehine “fayda” yaratacak sonuçlar çıkarmak mümkün görünüyor.
Üstelik “siyasi eşitlik” üzerine epeyce odaklanmış birini Avrupa’nın kalbine göndererek.
* * *
Avrupa Parlamentosu seçimi en son 2014’te olmuştu.
58 bin 639 Kıbrıslı Türk seçmenin oy hakkı vardı.
Sandığa sadece 1.869’u gitmişti.
Çünkü hem bilinç ve yeterli tanıtım yoktu, hem de kuzeydeki siyasi partiler seçimi sahiplenmemişti.
Bunu anlamak mümkün.
Çünkü, Kıbrıslı Türklerin siyasi örgütlenmeleri “siyasi temsiliyet” anlamında böylesi bir seçimi onaylamıyor.
* * *
Bu kez AP seçiminde oy verebilecek en az 77 bin Kıbrıslı Türk var.
Şu ayrıntıya dikkat!
2004’te EDEK / Yeşiller adayı sadece 19 bin 894 oyla Avrupa Parlamenteri seçilmişti.
DİKO, 28 bin 44 tercihle Avrupa’ya parlamenter göndermişti.
O nedenle Kıbrıs Cumhuriyeti yurttaşı Kıbrıslı Türk seçmenin eğer sandığa giderse “seçebilme kapasitesi” son derece yüksek.
* * *
Cebimizdeki pasaport sadece bir “seyahat belgesi” değildir.
Potansiyelimizi keşfetmek ve hepimize ezberletilmiş çemberin dışına çıkmak için önümüzde ciddi bir fırsat
var.
Niyazi Kızılyürek bu seçimi kazanırsa Kıbrıslı Türklerin “temsilcisi” olmayacak, kaybederse de “Kıbrıslı Türk” olarak
kaybetmeyecek.
Ancak başarırsak, tüm Kıbrıslılar adına federal kültür yolunda sesimiz güçlenecek ve belki Türkçe’nin Avrupa’ya girişi için önemli bir adım atılacak.
Bu seçim “etnik kimliğe” dair olmasa da Kıbrıslı Türklerin duygularını ve görünürlüğünü Avrupa’nın kalbine kondurmak için hepimize bir fırsat sunuyor.
Sömürgeciliğin, etnik çatışmaların ve milliyetçiliğin mağduru bir ülke, belki de Avrupa’ya barışın ışığını tutacak.