14-15-16 Haziran 2013 tarihlerinde Baf’ta “Kıbrıslılar’ın Sesi” grubunun toplantılarına İki Toplumlu Kayıp Yakınları ve Katliam ile Savaş Kurbanları Örgütü “Birlikte Başarabiliriz” temsilcilerinin yanısıra biz de katılarak, “kayıplar” konusunda yürüttüğümüz çalışmaları, “Birlikte Başarabiliriz” örgütünün etkinliklerini ve düşüncelerini aktardık.
“Kıbrıslılar’ın Sesi” Grubu’nun üç günlük çalışmalarının sonuncu gününde, 16 Haziran 2013 Pazar günü, gündem “Kayıplar”dı. İki Toplumlu Kayıp Yakınları ve Katliam ile Savaş Kurbanları Örgütü “Birlikte Başarabiliriz” lideri, kendisi de bir “kayıp” yakını olan Hristos Eftimiu, burada yaptığı konuşmada, özetle şu noktalara değindi:
*** Ortak acımız, barış ve yeniden yakınlaşmada önemli bir katalizör olabilir ve olmalıdır çünkü “kayıplar”ın acısı, insani bir acıdır, her iki toplum da son elli yıldır savaşlarda ölenler ve “kayıp” edilenlerle ilgili çok büyük acılar yaşamaktadır.
*** Örgütümüz, son elli yıldan bu yana Kıbrıs’ta yaşanan çatışmalar ve olaylar nedeniyle yakınlarını “kayıp” etmiş, savaşın kurbanı olmuş “kayıp” yakını Kıbrıslıtürkler’le Kıbrıslırumlar’ı bir araya getiren bir insiyatiftir.
*** Kısa adı “Birlikte Başarabiliriz” olan örgütümüz diyalog ve eylem için “kayıp” yakınlarına ve katliam ve savaş kurbanlarına ortak bir platform sunuyor, milliyetçiliği pompalamaya yönelik acıların sömürülmesine karşı birlikte çalışıyor.
*** Bizim bir araya gelişimiz, “soyut” bir olay değildi – her iki toplumdan “kayıp” yakınlarının, katliam ve savaş kurbanlarının buluşup deneyimlerini paylaşmaları sonucu doğan bir harekettir bu. Hem 2003 öncesinde, hem de daha yoğun biçimde 2003 sonrasında “kayıp” yakınlarının ve katliam ve savaş kurbanlarının deneyimlerini paylaşarak bu yönde ortak bir oluşuma gitme arzusunun bir ifadesidir. Sevdiklerini kaybedenler bu ortak acıyı paylaşırken, aralarında dostluklar geliştirilmiş ve bunun sonucunda ortak örgütümüz oluşturulmuştur.
*** “Çok kanlar aktı, aramızda kan var” söylemi, bu suçları işlemiş olanlar için geçerli olabilir ama kurbanlar için bu asla doğru değildir. Çünkü öldürme olayları ve katliamların kurbanları ağırlıkla masum sivillerdir ya da bu çatışmaya kendileri seçmemiş olsalar dahi, buna sürüklenmiş insanlardır bu kurbanlar. Örgütümüzdeki Kıbrıslıtürkler’le Kıbrıslırumlar, kendilerine karşı yapılmış bu adaletsizliği birlikte hissediyorlar...
*** Bizler “kayıp” yakınları ile savaş ve katliam kurbanlarını bir araya getiren etkinlikler düzenliyoruz...
*** Olası gömü yerleri hakkında bilgi paylaşımında bulunuyoruz.
*** Kıbrıs’taki savaş suçlarının iki toplumlu yönü hakkında kamuoyunu aydınlatmak üzere etkinlikler düzenliyoruz.
*** “Kayıplar”dan geride kalanların bulunmasının yanısıra son elli yıldır bu ülkede yaşanmış toplumlararası şiddetle toplumlarımızın yüzleşebilmesi için bir Gerçek ve Yeniden Uzlaşma Komisyonu oluşturabilmesini toplumlarımızın tartışmasını sağlayacak çabalara katılıyoruz.
*** Gerçek, tüm yaraları iyileştiren tek şeydir... Toplumlarımız geçmişe ilişkin gerçekliklerle yüzleşmek durumundadır. Yıkılması gereken en önemli “duvar”, insanların beynindeki duvarlardır. Gerçek, bu duvarları yıkmaktaki en etkili araçtır. Toplumlarımız, birlikte barışçıl bir gelecek kurmayı öğrenebilmek için öncelikle geçmişte neler yaşanmış olduğunu iyice anlamalıdır.
Hristos Eftimiu’nun bu konuşması ardından biz de her iki toplumdan okurlarımızın yardımlarıyla yürütmekte olduğumuz “kayıplar”a ilişkin çalışmalarımızdan örnekler verdik, bir “power point” sunuşunda fotoğraflarla bu çalışmaları aktardık.
Babası ve erkek kardeşi Galatya’da “kayıp” edilmiş olan Komikebirli Hristina Pavlu Solomi Patça da bir “kayıp” yakını olarak yaşamış olduğu acıları, geçirmiş olduğu değişimi aktardı.