- “Yaşım ilerledikçe, insanların ne dediklerine daha az dikkat eder oldum. Yalnızca ne yaptıklarını izliyorum.” -
Dale Carnegie
Birkaç kelime okuyor, bakıyoruz.
Bakıyor, geçiyoruz.
Parmaklarımızın ucunda bir hayat akıyor, itiyoruz.
Küfrediyoruz!
Öfkeleniyoruz!
Ah'lıyoruz!
Vah'lıyoruz!
Şaşıyoruz, ayıplıyoruz, yargılıyoruz.
Bakıyoruz, yine bakıyoruz...
Hayatımız mı kayıyor ekranımız mı anlamıyor, aldırmıyoruz.
Bakıyoruz, geçiyoruz.
Bakıyoruz, geçiyoruz.
Bakıyoruz, geçiyoruz.
* * *
Biri okuduğunu söylüyor, biri duyduğunu, biri gördüğünü...
Biri bildiğini söylüyor...
"Öyle mi" diyoruz, "vah vah..."
Bakıyoruz, geçiyoruz.
Duyduğumuza inanıyoruz, inandığımıza şaşırıyoruz..
* * *
Çok fazla okumuyor, içeriğini merak etmiyor, bilgi sahibi olmuyor, anlamıyor, anlamak için emek vermiyor, geçiyoruz.
Yapaylaşıyoruz!
Küstahlaşıyoruz!
Yalnızlaşıyoruz!
Bilmiyoruz!
Başkasından duyuyoruz.
Ah’lıyoruz.
Vah’lıyoruz.
Ayıplıyoruz.
Anlamıyoruz.
* * *
Bakıyor, seçiyor, geçiyoruz.
Söylememiz gerekeni değil...
Söylenmesi gerekeni söylüyoruz.
Nabza göre şerbetliyor...
Eğip büküyoruz...
Laflarken farklılaşıyor, yaşarken başkalaşıyoruz.
Görmüyor ama görünüyoruz!
Hayat bir yerlere akıyor.
Akıyoruz, bakıyoruz!