Şöyle otur benimle:
çok güçlü, çekip almak isterim yumurtayı
senin rahminden ve büyütmek kendi rahmimde.
Annelik etmek isterim senin çocuğuna, sadece
bizden yapılmış, sadece benden: ödünç alınmamış herhangi bir tohum
herhangi bir adamdan. Yeniden düzenlemek isterim
yaratılışın kalıplarını, bir insan yapmak
insan sevgisinden, bedenlerimiz arasında
gidip gelen. Tatlım, şöyle aslında:
çıktığında yatak odasından
temiz pamuklu bir gömlekle, kolları kıvrılmış
dirseklerinin üstüne, bir kolonya kokusuna bulanmış
kehribar bir şişeden gelen – açmak isterim
kalbimi, en parlak ağrılı yarığı
ruhumun, almak için incini.
Ellerini izlerim, bekleyerek
bana dokunacağını gösteren işareti,
açacağını beni, dolduracağını; beklerim o anı
arzunun içime fırlayacağı.
Deborah A. Miranda