5 yıldır şiddet gören ve maddi imkansızlıklardan nedeniyle eşinden ayrılamayan 32 yaşındaki N.Y, yaşadığı acı dolu yaşamı YENİDÜZEN’e anlattı, içini döktü
Ayşe GÜLER
N.Y, kocası tarafından şiddete uğrayan çaresiz bir kadın…
21 yıl önce, “görücü usulü” ile kendisinden sekiz yaş büyük biriyle evlendirilmiş…
17, 12 ve 2 yaşlarında iki erkek, biz kız çocuğu var…
Lefkoşa’da Yenicami bölgesinde, iki odalı, elektriksiz ve suyu olmayan bir evde çocuklarıyla birlikte iki yıldır yaşamaya çalışıyor.
Aslen Muş’lu ancak beş yıl önce Kuzey Kıbrıs’a gelerek, burada yaşamaya başlamış.
“Maddi imkansızlıklar” nedeniyle alkole başladığını söylediği eşinden, şiddet görüyor ve ondan boşanmak istiyor. Ancak, “sığınacak bir yer” olmadığı için eşinden ayrılamıyor.
N.Y, komşularından ve çevresinden gelen yardımlarla çocuklarıyla birlikte yaşamaya çalışıyor.
İki yaşındaki oğluna parasızlıktan dolayı henüz hiçbir aşı yaptıramadı.
N. Y’nin küçük oğlunu şu an bronşit ve kulak rahatsızlığı bulunuyor. 12 yaşındaki kızı ise sürekli bayılıyor. Fakat her ikisi de maddi imkansızlıklar nedeniyle tedavi olamıyor.
YENİDÜZEN’e konuşan, yaşadığı sıkıntıları anlatan 32 yaşındaki N.Y, kendisine uzanacak yardım elini bekliyor.
“Ne iş olsa yaparım. Yeter ki kendi ayaklarımın üzerinde durarak, çocuklarıma
Bakabileyim” şeklinde konuşan N.Y, böylelikle boşanma imkanı bulabileceğini de kaydetti.
Beş yıl önce Kuzey Kıbrıs’a geldiler
Eşinin çalışmak için Kuzey Kıbrıs’a geldiğini, bu dönemde kendisinin çocukları ile birlikte Muş’ta kaldığını anlatan N. Y, “Eşim bana ara ara para gönderirdi. Ancak bu yeterli olmazdı. Çocuklarımla tek başına Muş’ta yaşamak zordu. Çocuklarım büyüdükçe, baba ilgisi, şefkati olması gerekiyordu. Bizde buraya geldik ” dedi.
Ne elektrik, ne su var….
N. Y, eşi ve çocukları ile birlikte, iki yıldır elektriği ve suyu olmayan, iki odalı bir evde yaşamını sürdürmeye çalışıyor.
Evde yatak odası, tuvalet ve banyo ayni yerde.
Hijyen koşullarından uzak, sağlıksız bir ortamda çocuklarını büyütmeye çalışan N.Y, yaşadıklarını şu cümlelerle özetledi “ Bu evde mecburiyetten dolayı kalıyoruz. Çünkü gidecek başka bir yerimiz yok.”
***********************************
“Eşim, kazandığı parayı alkole veriyor”
Eşinin üç-beş gün çalıştığını, kazandığı parayı içkiye yatırdığını dile getiren N.Y,
“Parası olduğu zaman alkol alır. Zaten, parasının da olmasına gerek yok. Arkadaş çevresi ona yeter. Maddi yönden, çocuklarım aç olduğu zaman onlara yemek getiremiyor. Ama yoldan geçtiği zaman 10 kişi kocamı içki içmeye çağırıyor” dedi.
“Çalışmak istiyorum”
N.Y, uzun bir dönem iş aradığını ancak bulamadığını dile getirerek, bu konuda kendisine hiç kimsenin destek olmadığını ifade etti.
Ulaşım sorunun kendisi için en büyük problem olduğunu söyleyen N.Y, “ ne iş olsa çalışırım. Çocuk bakımı, ev temizliği yaparım. Ancak bir türlü iş bulamadım” dedi.
N.Y, eşinin çalışmasına karşı olmadığını da belirtti.
“Alkol aldığında, şiddet uygular”
Eşinin alkol aldığı zaman kendisine şiddet uyguladığını anlatan N.Y, kocasının
bazı günler eve hiç haber vermeden gelmediğini aktardı.
“Kocam, içki içip eve geldiğinde bana bağırır, çağırır ve şiddet uygular. Bazı günler eve hiç gelmez, bazı günlerde çok geç saatlerde eve gelir” şeklinde konuşan N.Y, “ Çocuklarıma şiddet uygulamaz. Ama onların aç kaldığı günler olur” dedi.
N.Y, eşinin kendisine hiçbir konuda destek olmadığını vurgulayarak, “Eşim, kahve köşelerinde kalıp, günlerce eve gelmez. O benden sekiz yaş büyük. Görücü usulü ile evlendik” dedi.
**********************************************
“Ayrılmak istiyorum ama…”
Yaşadığı sorunlar nedeniyle eşinden boşanmak istediğini ancak maddi imkansızlıklardan dolayı ayrılamadığını dile getiren N. Y, bu konuda nereye başvurması gerektiğini bilmediğini kaydetti.
N.Y, Kuzey Kıbrıs’a gelmeden önce eşine boşanmak için dava açtığını fakat eşinin adresinin belli olmaması nedeniyle dilekçelerin sürekli geri döndüğünü dile getirdi.
Anne ve babasının hayatta olmadığını, hiçbir yakının da bulunmadığını kaydeden N.Y, yalnız başına mücadele verdiğini anlattı.
“Sosyal Riskleri Önleme Vakfı’na sığındım, eve geri döndüm..”
N.Y, eşinden gördüğü şiddet ve maddi imkansızlıklardan dolayı çocuklarını da yanına alarak, Sosyal Riskleri Önleme Vakfı’na sığındığını ifade etti.
Burada iki ay kaldığını aktaran N.Y, “ Sığınma Evi’ne gittiğimde belli bir süre içerisinde başka bir yer bulup, oraya gitmem gerekirdi. İki ay kaldım. Eşim geldi, düzeldiğini, alkolü bırakacağını söyledi. Bende eve geri döndüm” şeklinde konuştu.
Ülkede kadın sığınma evi bulunmamasının ciddi bir sorun olduğunu vurgulayan N.Y, bazı vakıfların bu konuda yardımda bulunduğunu ancak yeterli olmadığını dile getirdi.
*********************************************
“Oğlum, 2 ay cezaevinde kaldı”
17 yaşındaki oğlunun aile içi şiddetten dolayı psikolojik sorunları olduğunu ifade eden N.Y, “ En büyük oğlumun doğuştan algılamama, dikkatsizlik ve hiperaktiflik gibi sıkıntıları var” dedi.
N.Y, oğlunun şu anda bir işte çalıştığını, evde düzen olmadığı için de işten ayrıldıktan sonra da internet kafelere gittiğini ifade ederek, iki ay cezaevinde kaldığını dile getirdi.
Çocuklar hasta…
İki yaşındaki oğlunun bronşit olduğunu ve kulak rahatsızlığının bulunduğunu anlatan N. Y, maddi imkansızlıklardan dolayı tedavisi olamadığını kaydetti.
N.Y, 12 yaşındaki kızının da bayıldığını ve doktora gitmesi gerektiğini belirtti.
N.Y, “Sosyal Hizmetler Dairesi’ne gittim, bana yardımcı olmalarını istedim. Beni arayacaklarını söylediler. Ama üzerinden dokuz ay geçti, kimse bana ulaşmadı” şeklinde konuştu.
İki yaşındaki oğluna gerekli aşılarını yaptıramadığını söyleyen N.Y, bağışıklık sisteminin zayıfladığını, sürekli olarak hasta olduğunu anlattı.
N.Y, “iki ay boyunca oğlumun ateşi yükseldi. Gece araba olmadığı için, kızımla birlikte yollara düşüp, hastaneye götürdüm. Şu an iyi. Ama kulak enfeksiyonu menenjite kadar ilerleyebilirmiş. Oğluma ihtiyaç duyduğu tedaviyi yaptıramıyorum” dedi.
*******************************************
“Kapılar, tek tek yüzüme kapandı”
7N.Y, komşularından ve çevreden gelen yardımlarla, çocuklarıyla birlikte yaşamaya çalıştığını belirtti.
Kendisine yol göstermeleri için birçok yere başvurduğunu ancak sonuç alamadığını aktaran N.Y, Kuzey Kıbrıs vatandaşı olmadığı için kapıların tek tek yüzüne kapandığını söyledi.
N.Y, “daireye her türlü yardımın yapılıyor. Ama gittiğimde hiçbir destek göremedim” diye konuştu.
Kızının SODAY yardımıyla eğitimine devam ettiğini belirten N.Y, “Eşim alkolik, eve bir gün geliyor 10 gün gelmiyor. Komşuların aldığı defterlerle kızım okula gidiyor” dedi.
******************************************
“Kimseye muhtaç olmadan yaşamak istiyorum”
N.Y, hiç kimseye muhtaç olmadan ayaklarının üzerinde durmak istediğini ifade ederek, “Ben çalışıp, çocuklarıma bakmak istiyorum. İşe girersem, çevremin yardımını da istemem” şeklinde konuştu.
“Bana iş verseler, kendi hayatımı kendim kurarım. Erkeğe de muhtaç olmam” diyen N.Y, böylelikle boşanma imkanı bulabileceğini de kaydetti.
“Ev sahibi evden çıkarmak istiyor”
N.Y, aylık 300 TL ev kirası verdiklerini aktararak, düzenli ödeme yapamadıkları için kendilerini evden çıkarmak istediklerini söyledi.
Geçtiğimiz günlerde CTP-BG’li bir grup kadının evini ziyaret ederek, elektriğinin bağlatacaklarını söyleyen N.Y, kızının okul ihtiyaçlarını karşıladıklarını belirtti.
Fotoğraflar: Didem MENTEŞ